Hadithi: Shkurtojini mustaqet dhe lëshojini mjekrat

وعن ابن عمر رضي الله عنهما عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: «أحْفُوا الشَّوَارِبَ وأَعْفُوا اللِّحَى».
[صحيح] - [متفق عليه، وهذا لفظ مسلم]

Ibn Omeri (Allahu qoftë i kënaqur me të!) trego se Profeti ﷺ ka thënë: "Shkurtojini mustaqet dhe lëshojini mjekrat!"
Ky hadith është sahih. - Ky hadith është muttefek alejhi, ndërsa ky term është i Muslimit.

Shpjegimi

Kuptimi i hadithit: Muslimani është i urdhëruar t'i shkurtojë mustaqet dhe të mos i lërë më shumë se dyzet ditë, nëse nuk janë tepër. Bazuar në atë që e shënon Muslimi, që përcillet nga Enesi (Allahu qoftë i kënaqur me të!): "Shkurtimi i mustaqeve, prerja e thonjve, shkulja e qimeve të nënsqetullave dhe rruajtja e qimeve në vendet e turpshme na është caktuar të mos i vonojmë më shumë se dyzet net." Në transmetimin e Ebu Davudit qëndron: "I Dërguari i Allahut ﷺ e caktoi për ne rruajtjen e qimeve në vendet e turpshme, prerjen e thonjve dhe shkurtimin e mustaqeve një herë në dyzet ditë." Ndërkaq, tek Ahmedi dhe Nesaiu qëndron: "Ai që nuk i shkurton mustaqet e tij, nuk është prej nesh." Shejh Albani e ka vlerësuar si sahih (të vërtetë) në "Sahihul xhami'is sagir ue zijadetuhu", 2/1112, numër 6533. Pra, që të merret prej mustaqeve kjo është gjë e sigurt, qoftë duke i shkurtuar derisa të duket e bardha e lëkurës ose të merret ajo që rritet mbi buzë, ku dhe mund të ngjitet ushqimi. "Lëshimi i mjekrës." Gjuhëtarët e përkufizojnë mjekrën kështu: "Qimet e fytyrës dhe të dy nofullave, tërë kjo është mjekër." Qëllimi i lëshimit të mjekrës është që të lihet ashtu e madhe, e të mos rruhet e as të shkurtohet; as pak e as shumë, sepse lëshimi është marrë prej bollëkut dhe diçkaje të dendur, andaj lëshojini dhe shpeshtojini. Pra, qëllimi është të lihet dhe të shumohet. Kanë ardhur hadithe të shumta nga Profeti ﷺ që urdhërojnë të lëshohet mjekra, me shprehje të ndryshme. Ka ardhur me shprehjen: "veffiru", "erhu" dhe shprehjen "e'ëfu" (lëshojini). Që të gjitha këto shprehje tregojnë se është obligim të lihet, të jetë e dendur dhe të mos shkurtohet. Zakon i persëve ishte rruajtja e mjekrës, gjë të cilën sheritati e ndaloi. Kjo shënohet te Buhariu nga hadithi i Ibn Omerit, me shprehjen: "Dallohuni prej idhujtarëve..." Ky urdhër (lëshoji) bashkë me motivin e kundështrimit dhe dallimit prej idhujtarëve tregon se është obligim të lëshohet mjekra. Në parim, përngjasimi (me jobesimtarët) është haram. Profeti ﷺ ka thënë: "Ai që i pëngjason një populli, është prej tyre."