عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ:
فَرَضَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ زَكَاةَ الفِطْرِ صَاعًا مِنْ تَمْرٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ شَعِيرٍ، عَلَى العَبْدِ وَالحُرِّ، وَالذَّكَرِ وَالأُنْثَى، وَالصَّغِيرِ وَالكَبِيرِ مِنَ المُسْلِمِينَ، وَأَمَرَ بِهَا أَنْ تُؤَدَّى قَبْلَ خُرُوجِ النَّاسِ إِلَى الصَّلاَةِ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 1503]
المزيــد ...
از عبدالله بن عمر رضى الله عنهما روایت است که می گوید:
رسول الله صلى الله عليه و سلم زکات فطر را بر مرد و زن، آزاد و برده، کودک و بزرگ مسلمان از هر نفر يک صاع خرما يا جو واجب نمودند، و امر نمودند که بايد قبل از رفتن مردم برای ادای نماز عيد پرداخته شود.
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 1503]
پیامبر صلی الله صلی الله علیه وسلم زکات فطر را بعد از رمضان واجب نموده است، و مقدار آن یک صاع که وزن آن برابر است با چهار مُد می باشد. و مُد: به اندازۀ پُری کف دستان متوسط یک مرد است، از خرما و یا جو برای هر فرد مسلمان، آزاد و برده، مرد و زن، کودک و بزرگ، و زکات فطر بالای کسانی واجب می شود که از غذای روز و شب خود اضافه داشته باشند، زکات فطر خودش و از کسانی که سرپرستی آنان را می کند باید بپردازد. و امر نمود که بايد قبل از رفتن مردم برای ادای نماز عيد پرداخت شود.