فەرموودە: ئەگەر ئەو کەسەی لە پێش نوێژخوێنەوە دەڕوات بزانێت چی تاوانێکی کردووە؟ ئەوا ئەگەر چل بوەستایە خێرتر بوو لەوەى لە نێوان دەستی نوێژخوێنەکە بڕوات، ئەبو نەزر دەڵێت: نازانم، فەرمووی چل ڕۆژ یان مانگ یان ساڵ

عن أبي جُهَيْمِ بنُ الْحَارِثِ بْنِ الصِّمَّةِ الأنصاري رضي الله عنه مرفوعًا: «لو يَعْلم المارُّ بين يَدَي الْمُصَلِّي ماذا عليه من الإثم؟ لكان أن يَقِفَ أربعين خيرًا له من أن يَمُرَّ بين يديه»، قال أَبُو النَّضْرِ: لا أدري: قال أربعين يومًا أو شهرًا أو سنةً.
[صحيح] - [متفق عليه]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە ئەبی جوهەیم کوڕی سیمەى ئەنساڕی -ڕەزای خوای لێبێت- کە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- دەفەرموێت: «ئەگەر ئەو کەسەی لە پێش نوێژخوێنەوە دەڕوات بزانێت چی تاوانێکی کردووە؟ ئەوا ئەگەر چل بوەستایە خێرتر بوو لەوەى لە نێوان دەستی نوێژخوێنەکە بڕوات»، ئەبو نەزر دەڵێت: نازانم، فەرمووی چل ڕۆژ یان مانگ یان ساڵ.
[صەحیحە] - [بوخاری و موسلیم هاوڕان لەسەری]

شیکردنەوە

نوێژخوێن لە پێش پەروەردگاری وەستاوە داوای لێدەکات ولێی دەپاڕێتەوە، ئەگەر کەسێک لە نێوان دەستی (لە پێشی) ئەو نوێژخوێنە بڕوات لەم حاڵەتەدا؛ ئەوا ئەم نوێژ ونزایە دەبڕێت ونوێژخوێن تووشی شپرزە بوون دەبێت، بۆیە تاوانێکی گەورەیە چونکە دەبێتە هۆکاری ئەوەى کەسێکی تر نوێژەکەى لێ تێکبچێت. شەریعەت پێمان دەڵێت: ئەگەر بزانێت تووشی چی تاوانێک دەبێت بەهۆی ئەم تێپەڕبوونەى لە نێوان دەستی نوێژخوێن، ئەوا پێی باشتر بوو کە چل بوەستێت نەک تێبپەڕێت لە پێش نوێژخوێنەکەدا، ئەمیش بەڵگەیە بۆئەوەى پێویستە مسوڵمان ئاگادار بێت لەم کارە، ولێی دووربکەوێتەوە، وگێڕەرەوەى فەرموودەکە گومانى هەیە لە چل: ئایا مەبەست چل ڕۆژ یان مانگ یان ساڵە؟ بەڵام ئامانج لەم ژمارە باسکراوە سنووردار کردن نییە، بەڵکو ئامانج جەختکردنەوەیە لەسەر ئەم نەهی کردنە.