Хадис: „Кога оној што поминува пред клањачот би знаел каква казна го чека, би му било подраго да стои четириесет отколку да помине пред него.“

عَنْ بُسْرِ بْنِ سَعِيدٍ، أَنَّ زَيْدَ بْنَ خَالِدٍ الْجُهَنِيَّ رَضيَ اللهُ عنه، أَرْسَلَهُ إِلَى أَبِي جُهَيْمٍ رَضيَ اللهُ عنه، يَسْأَلُهُ مَاذَا سَمِعَ مِنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي الْمَارِّ بَيْنَ يَدَيِ الْمُصَلِّي؟ قَالَ أَبُو جُهَيْمٍ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«لَوْ يَعْلَمُ الْمَارُّ بَيْنَ يَدَيِ الْمُصَلِّي مَاذَا عَلَيْهِ لَكَانَ أَنْ يَقِفَ أَرْبَعِينَ خَيْرًا لَهُ مِنْ أَنْ يَمُرَّ بَيْنَ يَدَيْهِ» قَالَ أَبُو النَّضْرِ: لَا أَدْرِي قَالَ: أَرْبَعِينَ يَوْمًا أَوْ شَهْرًا أَوْ سَنَةً؟
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 507]

Буср бин Сеид пренесува дека Зејд бин Халид ел-Џухени, Аллах нека е задоволен со него, го испратил кај Ебу Џухејм, Аллах нека е задоволен со него, да го праша што слушнал од Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, во врска со оној што поминува пред клањачот. Ебу Џухејм рекол: Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, рекол:
„Кога оној што поминува пред клањачот би знаел каква казна го чека, би му било подраго да стои четириесет отколку да помине пред него.“ Ебу ен-Недр рекол: „Не знам дали рекол: четириесет дена, месеци, или години.“
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم - 507]

Објаснување

Веровесникот, салаллаху алејхи ве селем, предупредил на поминување пред оној што клања, било задолжителен или доброволен намаз, и појаснил дека кога оној што намерно го прави тоа би знаел каков грев го чека, би избрал да стои четириесет, бидејќи тоа е подобро за него отколку да помине пред клањачот. Ебу ен-Недр, пренесувачот на хадисот, рекол: „Не знам дали рекол четириесет дена, месеци или години.“

من فوائد الحديث

1. Забрането е да се поминува пред клањачот ако нема преграда (сутра), како и да се поминува меѓу него и преградата ако ја има.
2. Ибн Хаџер рекол: „Постојат различни мислења околу тоа што точно се смета за ,пред него‘ — некои велат: поминување меѓу него и местото на сеџдата; други: меѓу него и оддалеченост од три лакта, а трети: меѓу него и растојание кое се постигнува со фрлање камен.“
3. Ес-Сујути рекол: „Под ,поминување’ се подразбира преминување пред него странично, а не движење во правец на киблата.“
4. Најдобро е клањачот да не клања на места каде минуваат луѓето или на патеки што мора да се користат, за да не го изложи својот намаз на недостаток, ниту да ги доведе минувачите до грев. Затоа, треба да постави преграда меѓу себе и оние што минуваат.
5. Од ова се заклучува дека гревот што произлегува од непослушност кон Аллах, дури и ако е мал, на Ахиретот е поголем и потежок од која било мака или тешкотија во дуњалукот – без разлика колку е голема.