بروز رسانی: هرکس خوشحال می شود الله متعال او را از سختی های روز قيامت نجات دهد، به بدهکارِ تنگ دست مهلت دهد يا بخشی از بدهیِ وی را ببخشد.

عن أبي قتادة رضي الله عنه قال: سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: «من سَرَّهُ أَن يُنَجِّيَه الله من كَرْبِ يوم القيامة، فَلْيُنَفِّسْ عن مُعْسِر أو يَضَعْ عنه».
[صحيح] - [رواه مسلم]

از ابوقتاده رضی الله عنه روایت است که می گوید: از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمودند: «مَنْ سَرَّهُ أنْ يُنَجِّيَهُ اللهُ مِنْ كَرْبِ يَوْمِ القِيَامَةِ، فَلْيُنَفِّسْ عَنْ مُعْسِرٍ أَوْ يَضَعْ عَنْهُ»: «هرکس خوشحال می شود الله متعال او را از سختی های روز قيامت نجات دهد، به بدهکارِ تنگ دست مهلت دهد يا بخشی از بدهیِ وی را ببخشد».
صحیح است - به روایت مسلم

شرح

«مَنْ سَرَّهُ» یعنی کسی که شادمان و خوشحال می شود و دوست دارد «أنْ يُنَجِّيَهُ اللهُ مِنْ كَرْبِ يَوْمِ القِيَامَةِ»: الله متعال او را از سختی ها و دشواری ها و آزمایشات روز قیامت نجات دهد. «فَلْيُنَفِّسْ عَنْ مُعْسِرٍ» زمانی که وقت وصول طلبش رسید، دریافت آن را به تاخیر بیندازد و در مهلت دادن به بدهکار تا زمانی که قادر به پرداخت بدهی اش باشد، آسانگیر باشد. «أَوْ يَضَعْ عَنْهُ»: یا بخشی و یا همه ی بدهی اش را ببخشد و از آن درگذرد. و در این مورد رفتاری همراه با تسامح داشته باشد. الله متعال می فرماید: «وَإِن كَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَى مَيْسَرَةٍ وَأَن تَصَدَّقُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ»: «و اگر [شخصِ بدهکار] تنگدست بود، تا [هنگام] گشایش [و تواناییِ بازپرداخت، به او] مهلت دهید و [اگر توانایی پرداخت نداشت،] بخشیدن آن [بدهی] برایتان بهتر است، اگر [ثواب این کار را] بدانید».