عَنْ أَبَي قَتَادَةَ رضي الله عنه أنَّهُ طَلَبَ غَرِيمًا لَهُ، فَتَوَارَى عَنْهُ ثُمَّ وَجَدَهُ، فَقَالَ: إِنِّي مُعْسِرٌ، فَقَالَ: آللَّهِ؟ قَالَ: آللَّهِ؟ قَالَ: فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُنْجِيَهُ اللهُ مِنْ كُرَبِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ فَلْيُنَفِّسْ عَنْ مُعْسِرٍ أَوْ يَضَعْ عَنْهُ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 1563]
المزيــد ...
აბუ ყათადამ (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოგვცა, რომ ის თავისი მოვალის ძიებაში იყო, მოვალემ მისგან თავი დაიმალა, თუმცა ბოლოს აბუ ყათადამ იგი იპოვა. მაშინ მან უთხრა: მე გაჭირვებული ვარ, აბუ ყათადამ ჰკითხა: ალლაჰის სახელით ფიცულობ? მოვალემ უპასუხა: ვფიცავ ალლაჰის სახელით. მაშინ აბუ ყათადამ თქვა: «ჭეშმარიტად, მე გავიგონე, რომ ალლაჰის მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ამბობდა:
«ვისაც სურს, რომ ალლაჰმა იხსნას იგი განკითხვის დღის გასაჭირისგან, გადაუვადოს ვადაში გაჭირვებულ მოვალეს, ან სრულიად აპატიოს მას ვალი»
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა მუსლიმმა] - [საჰიჰ მუსლიმ - 1563]
აბუ ყათადა ალ-ანსაარი (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) ეძებდა თავის მოვალეს, რომელიც მისგან იმალებოდა. ბოლოს მან იგი იპოვა და მოვალემ უთხრა: მე გაჭირვებული ვარ და არ მაქვს ქონება, რომ შენი ვალი დაგიბრუნო.
მაშინ აბუ ყათადა (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) ალლაჰის სახელით დააფიცებინა მას: მართლა არ გაქვს ქონება?
მოვალემ ალლაჰის სახელით დაიფიცა, რომ ის სიმართლეს ამბობდა.
მაშინ აბუ ყათადამ (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) თქვა: მე მოვისმინე, რომ ალლაჰის მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ამბობდა:
ვისაც სურს და გაუხარდება, რომ ალლაჰმა განკითხვის დღის გასაჭირისა და საშინელებებისგან იხსნას, მან უნდა გაუადვილოს მდგომარეობა გაჭირვებულ მოვალეს – ვადის გაგრძელებითა და გადახდის გადავადებით, ან ვალის ნაწილის ან მთლიანი დავალიანების პატიებით.