Hadis: „Kada bi čovjek imao punu dolinu zlata, zaželio bi da ima dvije doline, i njegova usta neće ništa napuniti do prašina, a Allah prima pokajanje od onog ko se pokaje.“

عن عبد الله بن عباس وأنس بن مالك وعبد الله بن الزبير وأبي موسى الأشعري رضي الله عنهم أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: «لو أن لابنِ آدمَ واديًا من ذَهَبٍ أَحَبَّ أن يكونَ له واديانِ، ولَنْ يملأَ فَاهُ إلا الترابُ، ويَتُوبُ اللهُ عَلَى مَنْ تَابَ».
[صحيح] - [حديث عبد الله بن عباس -رضي الله عنهما-: متفق عليه. حديث أنس بن مالك -رضي الله عنه-: متفق عليه. حديث عبد الله بن الزبير -رضي الله عنهما-: رواه البخاري. حديث أبي موسى الأشعري -رضي الله عنه-: رواه مسلم]

Ibn Abbas, Enes b. Malik, Abdullah b. Zubejr i Ebu Musa El-Eš'ari, radijallahu 'anhum, prenose da je Allahov Poslanik, sallallahu 'alejhi ve selleme, rekao: „Kada bi čovjek imao punu dolinu zlata, zaželio bi da ima dvije doline, i njegova usta neće ništa napuniti do prašina; a Allah prima pokajanje od onog ko se pokaje.“
[Vjerodostojan] - [Hadis bilježi imam Buhari - Hadis bilježi imam Muslim - Hadis je mutefekun alejh, sa svoja dva lanca prenosilaca]

Objašnjenje

Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, kazuje nam da, kada bi čovjek imao dolinu punu zlata, zaželio bi, zbog svoje pohlepe, da ima dvije takve doline, te da neće prestati u svome nastojanju da stekne dobro ovoga svijeta sve dok ne umre, i dok mu se utroba ne napuni kaburskom zemljom.