بروز رسانی: اگر انسان يک دره ی پر از طلا داشته باشد، دوست دارد که صاحب دو دره ی طلا باشد و فقط خاک است که دهان انسان را پُر می كند؛ و هرکس توبه نمايد، الله توبه اش را می پذيرد.

عن عبد الله بن عباس وأنس بن مالك وعبد الله بن الزبير وأبي موسى الأشعري رضي الله عنهم أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: «لو أن لابنِ آدمَ واديًا من ذَهَبٍ أَحَبَّ أن يكونَ له واديانِ، ولَنْ يملأَ فَاهُ إلا الترابُ، ويَتُوبُ اللهُ عَلَى مَنْ تَابَ».
[صحيح] - [حديث عبد الله بن عباس -رضي الله عنهما-: متفق عليه. حديث أنس بن مالك -رضي الله عنه-: متفق عليه. حديث عبد الله بن الزبير -رضي الله عنهما-: رواه البخاري. حديث أبي موسى الأشعري -رضي الله عنه-: رواه مسلم]

از عبدالله بن عباس و انس بن مالک و عبدالله بن زبیر و ابوموسی اشعری رضی الله عنهم روایت است که می گويند: رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «لَوْ أنَّ لاِبْنِ آدَمَ وَادِيًا مِنْ ذَهَبٍ، أحَبَّ أَن يکونَ لَهُ وَادِيَانِ، وَلَن يَمْلأَ فَاهُ إِلاَّ التُّرَابُ، وَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَى مَنْ تَابَ»: «اگر انسان يک دره ی پر از طلا داشته باشد، دوست دارد که صاحب دو دره ی طلا باشد و فقط خاک است که دهان انسان را پُر می كند؛ و هرکس توبه نمايد، الله توبه اش را می پذيرد».
[صحیح است] - [به روایت بخاری - به روایت مسلم - هر دو روایت متفق علیه است]

شرح

رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که اگر آدمی زاد دره ای پر از طلا داشته باشد، از حرصی که دارد و بخشی از سرشت او است، بازهم دوست دارد صاحب دره ی دیگری از طلا باشد؛ و همواره حریص و مشتاق دنیاست تا اینکه می میرد و شکمش از خاک قبرش پر می شود.