Pagpapanibago: {Ang Sugo ni Allah (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan), kapag nagsabi siya ng: "Sami`a -llāhu li-man ḥamidah (Duminig si Allah sa sinumang nagpuri sa Kanya)," ay walang nagbabaluktot na isa man sa amin ng likod niya hanggang sa lumapag ang Sugo ni Allah (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) na nakapatirapa, pagkatapos lumalapag kami sa pagpapatirapa matapos niya.)

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ يَزِيدَ الخَطْمِيِّ قَالَ: حَدَّثَنِي البَرَاءُ وَهُوَ غَيْرُ كَذُوبٍ، قَالَ:
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا قَالَ: سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، لَمْ يَحْنِ أَحَدٌ مِنَّا ظَهْرَهُ حَتَّى يَقَعَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَاجِدًا، ثُمَّ نَقَعُ سُجُودًا بَعْدَهُ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 690]

Ang saling ito ay nangangaiangan ng daddag na pagrerepaso at pagtutumpak..

Ayon kay `Abdullāh bin Yazīd Al-Khaṭmīy na nagsabi: {Nagsanaysay sa akin si Al-Barā', na hindi mapagsinungaling, na nagsabi:
{Ang Sugo ni Allah (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan), kapag nagsabi siya ng: "Sami`a -llāhu li-man ḥamidah (Duminig si Allah sa sinumang nagpuri sa Kanya)," ay walang nagbabaluktot na isa man sa amin ng likod niya hanggang sa lumapag ang Sugo ni Allah (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) na nakapatirapa, pagkatapos lumalapag kami sa pagpapatirapa matapos niya.)
[Tumpak] - [Napagkaisahan ang katumpakan] - [صحيح البخاري - 690]

Ang pagpapaliwanag

Nagpapabatid si Al-Barā' bin `Āzib (r), na isang tapat, na ang Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan), kapag nag-angat siya noon ng ulo niya mula sa pagkakayukod at nagsabi ng: "Sami`a -llāhu li-man ḥamidah (Duminig si Allah sa sinumang nagpuri sa Kanya)," ay hindi tumitigil ang sinumang nasa likuran niya sa pagkatayo at walang nagbabaluktot na isa man ng likod niya hanggang sa maglagay siya (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) ng noo niya sa lapag, pagkatapos lumalapag kami sa pagpapatirapa matapos niya.

من فوائد الحديث

1. Ang katangia ng pakikipagsunuran sa mga Kasamaha sa Sugo (s) sa pagsasagawa ng salah at na sila ay hindi sila lumilipat mula sa pagkatayo patungo sa pagkapatirapa hanggang sa magpatirapa.
2. Nagsabi si Ibnu Daqīq Al-`Īd: Kaugnay roon, may isang patunay sa haba ng pagpahinga [sa pagitan ng mga pagkilos] mula sa Propeta (s).
3. Ang ma'mūm kaugnay sa imām niya ay may apat na kalagayan sa punto ng pagtulad: 1. Pakikipag-unahan: sa pamamagitan ng pagsisimula ng gawain bago ng imām niya sa pamamagitan ng pagdating ng ma'mūm sa isang haligi [ng salah] bago ng pagdating doon ng imām . Halimbawa: na yumukod siya bago ng pagyukod ng imām o magpatirapa siya bago ng pagpapatirapa ng imām. Ito ay bawal. Kapag nanadya siya sa pag-una sa kabila ng kaalaman niya sa pagkasaway [laban doon], tunay na ang salah niya ay nawawalang-saysay, maging ang pagkakauna man niya ay sa isang haligi o ang pagkakauna man niya ay tungo sa isang haligi. Kung siya ay nasa pagsasagawa ng takbīratul'iḥrām [at inunahan ang imām], hindi naidaraos ang salah niya at kailangan sa kanya na mag-utlit ng salah sa muli. 2. Pakikipagsabayan: sa pamamagitan ng pagiging nakikipagsabayan sa imām: yumuyukod siya kasabay ng pagyukod nito, nagpapatirapa siya kasabay ng pagpapatirapa nito, at bumabangon siya kasabay ng pagbangon nito. Ang pinakamababa sa mga kalagayan nito ay ang pagkasuklam at ang hayag sa mga patunay ay na ito ay ipinagbabawal din. Kapag nakisabay siya sa imām sa takbīratul'iḥrām, hindi naidaraos ang salah niya at kailangan sa kanya ang pag-ulit. 3. Pakikipagsunuran: sa pamamagitan ng pagsasagawa ng mga gawain ng salah matapos ng imām niya nang walang pagpapaiwan. Ito ay ang isinasabatas at ang nakikisang-ayon sa Sunnah. 4. Pagpapaiwan: sa pamamagitan ng pagpapaiwan niya sa imām niya sa isang pagpapaiwan na nagpapalabas sa kanya sa pakikipagsunuran. [Halimbawa:] nakayukod ang imām at nanatili naman ang ma'mūm na nakatayo hanggang sa nalapit ang imām sa pag-angat mula sa pagkakayuko. Ito ay bawal, maliban kung ito ay naging dahil sa isang madadahilan gaya ng karamdaman o katandaan.