بروز رسانی: چون رسول الله صلى الله عليه وسلم "سمع الله لمن حمده" می گفت، هیچیک از ما پشتش را خم نمی کرد تا اینکه رسول الله صلى الله عليه وسلم را در سجده می یافت؛ آنگاه بعد از او به سجده می رفتیم.

عن عبد الله بن يزيد الخطمي الأنصاري رضي الله عنه قال: حدثني البراء -وهو غير كَذُوبٍ- قال: «كان رسول الله صلى الله عليه وسلم إذا قال: سمع الله لمن حمده: لم يَحٍنِ أحدٌ منا ظهره حتى يقع رسول الله صلى الله عليه وسلم ساجدًا، ثم نقع سجودًا بعده».
[صحيح] - [متفق عليه]

از عبدالله بن یزید خطمی انصاری رضی الله عنه روایت است که می گوید: براء برای من روایت نمود - و او دروغگو نیست - که چون رسول الله صلى الله عليه وسلم "سمع الله لمن حمده" می گفت، هیچیک از ما پشتش را خم نمی کرد تا اینکه رسول الله صلى الله عليه وسلم را در سجده می یافت؛ آنگاه بعد از او به سجده می رفتیم.
[صحیح است] - [متفق علیه]

شرح

براء رضی الله عنه این صحابه ی راستگو ذکر می کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم نماز را برای اصحابش امامت می داد و افعال مامومین در هر انتقالی بعد از آن بود که انتقال رسول الله صلی الله علیه وسلم کامل می شد، چنانکه هرگاه رسول الله صلی الله علیه وسلم سر از رکوع برمی داشت و می گفت: "سمع الله لمن حمده"، صحابه بعد از ایشان سر از رکوع بر می داشتند و چون رسول الله صلی الله علیه وسلم به سجده می رفت و به زمین می رسید، بعد از او به سجده می رفتند.