فەرموودە: ئەگەر پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- بیووتایە: (سمع الله لمن حمده)؛ هیچ یەکێک لە ئێمە پشتی نەدەچەماندەوە هەتاوەکو پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- سوجدەی دەبرد، پاشان ئێمەش لە پاش ئەو سوجدەمان دەبرد

عن عبد الله بن يزيد الخطمي الأنصاري رضي الله عنه قال: حدثني البراء -وهو غير كَذُوبٍ- قال: «كان رسول الله صلى الله عليه وسلم إذا قال: سمع الله لمن حمده: لم يَحٍنِ أحدٌ منا ظهره حتى يقع رسول الله صلى الله عليه وسلم ساجدًا، ثم نقع سجودًا بعده».
[صحيح] - [متفق عليه]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە عبداللەی کوڕی یەزیدی خەتمی ئەنساڕیەوە -ڕەزای خوای لێبێت- دەڵێت: بەراء بۆمی گێڕایەوە (وئەو درۆزن نییە)؛ ووتی: «ئەگەر پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- بیووتایە: (سمع الله لمن حمده)*؛ هیچ یەکێک لە ئێمە پشتی نەدەچەماندەوە هەتاوەکو پێغەمبەری خودا -صلى اللە علیە وسلم- سوجدەی دەبرد، پاشان ئێمەش لە پاش ئەو سوجدەمان دەبرد». *(واتە: خودا ئەوانە دەبیستێت کە حەمد وسوپاسی دەکەن)
صەحیحە - بوخاری و موسلیم هاوڕان لەسەری

شیکردنەوە

ئەم هاوەڵە ڕاستگۆیە بە ناوى بەراء -ڕەزای خوای لێبێت- باسی ئەوە دەکات کە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- پێشنوێژی بۆ هاوەڵان دەکرد لە کاتی نوێژدا، وتە وجووڵەکانی نوێژخوێنان لە پاش وتە وجوڵەکانى پێشنوێژ (ئیمام) دەبوو، پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- ئەگەر سەری لە ڕکوع بردن بەرز بکردایەتەوە دەیفەرموو: (سمع الله لمن حمده)*، وپاشان هاوەڵان سەریان بەرز دەکردەوە لە ڕکوع بردن ودەیانووت: (ربنا لك الحمد)**، وئەگەر بچووایە بۆ سوجدە بردن وبگەیشتایەتە سەر زەوی لە پاش ئەمە هاوەڵانیش سوجدەیان دەبرد. *(واتە: خودا ئەوانە دەبیستێت کە حەمد وسوپاسی دەکەن)، **(ئەی پەروەردگارمان حەمد وسوپاس بۆ تۆ)