+ -

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ يَزِيدَ الخَطْمِيِّ قَالَ: حَدَّثَنِي البَرَاءُ وَهُوَ غَيْرُ كَذُوبٍ، قَالَ:
كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا قَالَ: سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ، لَمْ يَحْنِ أَحَدٌ مِنَّا ظَهْرَهُ حَتَّى يَقَعَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَاجِدًا، ثُمَّ نَقَعُ سُجُودًا بَعْدَهُ.

[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 690]
المزيــد ...

จากอับดุลลอฮ์ บิน ยะซีด อัล-ค็อฏมีย์ กล่าวว่า: อัล-บะรออ์ ได้เล่าแก่ฉัน และเขาไม่ใช่คนโกหก เขากล่าวว่า:
เมื่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า : "سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ"(เงยจากรุกั๊วะอ์) ไม่มีใครในหมู่พวกเราโน้มหลังของเขา(เพื่อลงไปสุญูด) จนกว่าท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม จะลงไปสุญูดเป็นที่เรียบร้อยเสียก่อน หลังจากนั้นเราจึงจะลงไปสุญูด"

[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย อัลบุคอรีย์ และมุสลิม] - [เศาะฮีห์อัลบุคอรีย์ - 690]

คำอธิบาย​

รายงานจากอัล-บะรออ์ อิบนุ อาซิบ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ และท่านเป็นผู้พูดความจริงเสมอ ว่า: เมื่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม เงยศีรษะขึ้นจากการโค้งคำนับ และกล่าวว่า “سمع الله لمن حمده : อัลลอฮ์ทรงได้ยินผู้ใดที่สรรเสริญพระองค์” ผู้ที่อยู่ข้างหลังท่านจะยังคงยืนอยู่ และไม่มีใครจะก้มหลังของเขาเพื่อสุญูด จนกว่าท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม จะวางหน้าผากของท่านลงบนพื้น แล้วพวกเขาก็จะสุญูดลงหลังจากท่าน

บทเรียนที่ได้รับจากฮะดีษ

  1. คุณลักษณะของเหล่าเซาะฮาบะฮ์ในการเดินตามรอยของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม ในการละหมาด และพวกเขาไม่ขยับจากการยืนจนกระทั่งท่านกราบลงสุญูด
  2. อิบนุ ดะกีก อัล-อีด กล่าวว่า: นี่คือหลักฐานแห่งช่วงเวลาแห่งความสงบนิ่ง ( الطمأنينة) อันยาวนานของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม
  3. สำหรับผู้ตาม (มะอ์มูม) ในการละหมาดร่วมกับอิหม่ามนั้น มีสี่ลักษณะของการปฏิบัติตาม ดังนี้
  4. 1. การล่วงหน้า ( مسابقة): คือการที่มะอ์มูมเริ่มกระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งก่อนอิหม่าม เช่น ก้มรุกูอ์ก่อนที่อิหม่ามจะรุกูอ์ หรือกราบสุญูดก่อนที่อิหม่ามจะกราบ ซึ่งการกระทำเช่นนี้ถือว่า หะรอม (ต้องห้าม) และหากผู้ตามจงใจล่วงหน้าโดยรู้ว่ามีข้อห้ามเช่นนั้น การละหมาดของเขาย่อมเป็นโมฆะ ไม่ว่าจะล่วงหน้าในส่วนหนึ่งของรุก่น หรือไปถึงรุก่นนั้นก่อนอิหม่ามก็ตาม และหากเป็นการล่วงหน้าใน ตักบีเราะตุลอิหฺรอม การละหมาดของเขาจะไม่เกิดผลสมบูรณ์ (ไม่ถือว่าละหมาดได้เริ่มต้น) และจำเป็นต้องละหมาดใหม่ทั้งหมด
  5. 2. การพร้อมกัน ( موافقة): คือการที่มะอ์มูมกระทำการละหมาดพร้อมกับอิหม่าม เช่น ก้มรุกูอ์พร้อมกัน กราบพร้อมกัน หรือยืนขึ้นพร้อมกัน ลักษณะเช่นนี้มี สถานะอย่างน้อยคือ مكروه (น่ารังเกียจ) และจากหลักฐานหลายประการชี้ว่าการทำเช่นนี้ก็เป็นสิ่งต้องห้ามเช่นกัน และหากผู้ตามกล่าว ตักบีเราะตุลอิหฺรอม พร้อมกับอิหม่าม การละหมาดของเขาจะไม่สมบูรณ์ และจำเป็นต้องทำใหม่เช่นกัน
  6. 3. การตามอย่างถูกต้อง ( متابعة): คือการที่มะอ์มูมกระทำการละหมาด หลังอิหม่าม โดยไม่ชักช้าเกินไป ซึ่งลักษณะนี้คือสิ่งที่ ชอบธรรมและสอดคล้องกับซุนนะฮ์ เป็นการปฏิบัติที่ถูกต้องตามซุนนะฮ์
  7. 4. การล่าช้า (تخلُّف):คือการที่มะอ์มูมล่าช้ากว่าอิหม่ามจนหลุดออกจากการตาม เช่น อิหม่ามรุกูอ์แล้วแต่มะอ์มูมยังคงยืนอยู่ จนกระทั่งอิหม่ามใกล้จะเงยขึ้นจากรุกูอ์ การกระทำเช่นนี้ ขัดต่อหลักซุนนะฮ์และถือว่าหะรอม เว้นแต่มีเหตุจำเป็น เช่น ความเจ็บป่วย หรือวัยชรา เป็นต้น
การแปล: อังกฤษ อูรดู เนื้อหาภาษาสเปน อินโดนีเซีย ภาษาอุยกูร์ เบ็งกอล ฝรั่งเศส ตุรกี รัสเซีย บอสเนีย ภาษาฮินดี จีน เปอร์เซีย​ ภาษาเวียดนาม ตากาล็อก ภาษาเคิร์ด ภาษาเฮาซา ภาษาโปรตุเกส ภาษาสวาฮีลี อะซามีส แปลภาษาดัตช์ ภาษาคุชราต ภาษาดารี ภาษาฮังการี الجورجية المقدونية
ดูการแปล
ดูเพิ่มเติม