+ -

عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا:
أَنَّ تَلْبِيَةَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَبَّيْكَ اللهُمَّ، لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ» قَالَ: وَكَانَ عَبْدُ اللهِ بْنُ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا يَزِيدُ فِيهَا: لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ، وَسَعْدَيْكَ، وَالْخَيْرُ بِيَدَيْكَ، لَبَّيْكَ وَالرَّغْبَاءُ إِلَيْكَ وَالْعَمَلُ.

[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 1184]
المزيــد ...

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که می گويد:
رسول الله صلى الله عليه وسلم چنين لبيک می گفت: «لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ، لا شَرِيكَ لَكَ»، راوی می گوید: و عبدالله بن عمر علاوه بر این می گفت: «لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ، وَسَعْدَيْكَ، وَالْخَيْرُ بِيَدَيْكَ، لَبَّيْكَ وَالرَّغْبَاءُ إِلَيْكَ وَالْعَمَلُ». «مطيع و فرمانبردار تو هستم؛ تمام نيکی ها و خوبی ها به دست توست؛ و تنها از تو با زاری و تضرع درخواست می کنم و فقط برای تو عمل می کنم».

[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح مسلم - 1184]

توضیح

کیفیت تلبیه گفتن رسول الله صلی الله علیه وسلم هرگاه ارادۀ مناسک حج و عمره را می نمودند می فرمودند: (لبيك اللهم لبيك) لزوم اجابت تو پس از آن که برای اجابت که بسوی آن ما را فراخواندی از قبیل اخلاص و توحید و حج و غیره، (لبيك لا شريك لك لبيك) تنها تو مستحق عبادت هستی که ربوبیت و الوهیت و اسماء و صفاتت خود شریک نداری، (إن الحمد) شکر و ستایش (والنعمة) از سوی تو و تو عطا کنندۀ آن هستی (لك) در تمام احوال به تو محول می شود، (والملك) همچنان از آن توست، (لا شريك لك) همۀ آنها مربوط به شماست. و ابن عمر رضی الله عنهما بر آن میافزود: (لبيك لبيك وسعديك) مرا پس از خوشبختی خوشبخت نما، (والخير بيديك) همۀ آن از روی فضل و احسان تو است، (لبيك والرغباء إليك) و طلب و مسأله برای کسی است که خیر بدست اوست، (والعمل) ویژۀ تو است و تنها تو مستحق عبادت هستی.

از فوائد حدیث

  1. مشروعیت گفتن تلبیه در حج و عمره، و تاکید بر آن؛ زیرا این یک شعار خاص آنست، مانند که تکبیر شعار نماز است.
  2. ابن منیر می‌گوید: و در مشروعیت تلبیه تنبیه الله متعال است برای عزت بندگانش که زیارت خانۀ او فقط به دعوت او سبحانه و تعال بوده است.
  3. بهتر است که بر تلبیۀ پیامبر صلی الله علیه وسلم پابند بمانیم، و افزودن بر آن اشکالی ندارد؛ زیرا پیامبر صلی الله علیه وسلم به آن اقرار نموده است، ابن حجر می گوید: این همان عادلانه ترین راه است، پس آنچه که بشکل مرفوع آمده جدا نماید، و هرگاه بخواهد قول موقوف و یا سخن ساختۀ خودش که شایسته باشد به زبان بیاورد، آن را باید بشکل جدا بخواند و با آنچه که بشکل مرفوع نقل شده است خلط نکند، و این شبیه دعاء کردن در تشهد است، و او در این مورد گفته است: و از مسأله و ثناء آنچه را که بخواهد اختیار کند: یعنی بعد از تمام کردن آنچه که بشکل مرفوع نقل شده است.
  4. مستحب بودن بلند کردن صدا هنگام تلبیه، و این در مورد مرد است، اما زن از بیم فته صدایش را پایین بیاورد.
ترجمه: انگلیسی اردو اسپانوی اندونزیایی اویگوری بنگالی فرانسوی ترکی روسی بوسنیایی سنهالی هندی چینایی فارسی ویتنامی تاگالوگ کردی هاوسا پرتگالی مالایالام تلگو سواحیلی تايلندی پشتو آسامی امحاری هلندی گوجراتی رومانی مجارستانی الموري مالاگاسی کانارایی اوکراینی الجورجية المقدونية الخميرية الماراثية
مشاهدۀ ترجمه ها
بیشتر