عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إِنَّمَا مَثَلُ صَاحِبِ القُرْآنِ كَمَثَلِ صَاحِبِ الإِبِلِ المُعَقَّلَةِ، إِنْ عَاهَدَ عَلَيْهَا أَمْسَكَهَا، وَإِنْ أَطْلَقَهَا ذَهَبَتْ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 5031]
المزيــد ...
ਮਨਾਹ ਕੀਤੀ ਗਈ ਮੰਗ: ਦੁਨੀਆਵੀ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਮੰਗ ਹੈ, ਨਾ ਕਿ ਇਲਮ ਅਤੇ ਧਰਮ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੀ ਮੰਗ।
“ਕੁਰਆਨ ਵਾਲੇ ਦਾ ਮਿਸਾਲ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਵਰਗਾ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਰੱਖੇ ਉਟ ਹਨ: ਜੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਹ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਜੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਉਹ ਭੱਜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।”
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 5031]
ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਕੁਰਆਨ ਪੜ੍ਹਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਤਲਾਵਤ ਨਾਲ ਅਨੁਭਵ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਜੋ ਥੋੜ੍ਹੇ ਬੰਨ੍ਹੇ ਉਟਾਂ ਦਾ ਰਖਵਾਲਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਉਟਾਂ ਨੂੰ ਰੱਸੀ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਉਹ ਰਖਵਾਲਾ ਸੰਭਾਲ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਟ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਜੇ ਰੱਸੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਉਹ ਭੱਜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਜੋ ਵਿਅਕਤੀ ਕੁਰਆਨ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ—ਚਾਹੇ ਮਸਹਫ਼ ਤੋਂ ਵੇਖ ਕੇ ਜਾਂ ਯਾਦ ਕਰਕੇ—ਉਸ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਪੜ੍ਹਣਾ ਬੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਕੁਰਆਨ ਦੀ ਮੁੜ ਮੁੜ ਪੜ੍ਹਾਈ ਅਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਅਭਿਆਸ ਨਾਲ ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ ਬਣੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।