Хадис: ,Нема (вистински) иман оној што нема доверливост, и нема (вистинска) вера оној што не го исполнува дадениот збор.‘“

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: مَا خَطَبَنَا نَبِيُّ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَّا قَالَ:
«لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا أَمَانَةَ لَهُ، وَلَا دِينَ لِمَنْ لَا عَهْدَ لَهُ».
[حسن لغيره] - [رواه أحمد] - [مسند أحمد: 12383]

Енес бин Малик, Аллах нека е задоволен со него, пренесува: „Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, никогаш не ни одржал хутба, а да не кажел:
,Нема (вистински) иман оној што нема доверливост, и нема (вистинска) вера оној што не го исполнува дадениот збор.‘“
- [رواه أحمد] - [مسند أحمد - 12383]

Објаснување

Енес бин Малик, Аллах нека е задоволен со него, известува дека речиси секогаш кога Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, ќе одржел хутба или ќе подучувал, ги нагласувал овие две важни работи: 1. Нема потполн иман кај оној што е несовесен и склон да изневерува во доверените обврски – било во поглед на имотот, честа или семејството. 2. Нема потполна вера кај оној што ги прекршува договорите и заветите, односно оној што не се држи кон преземените обврски.

من فوائد الحديث

1. Поттик за исполнување на довереното и држење кон дадениот збор, бидејќи нивното прекршување го нарушува иманот.
2. Предупредувањето од предавство и прекршување на заветите, што се вбројува меѓу големите гревови.
3. Хадисот ги опфаќа и обврските кон Аллах, и обврските меѓу луѓето – како доверените нешта, така и договорите.