حديث: لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا أَمَانَةَ لَهُ، وَلَا دِينَ لِمَنْ لَا عَهْدَ لَهُ». «کسی که امانت ندارد ایمان ندارد، و کسی که عهد ندارد دین ندارد

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: مَا خَطَبَنَا نَبِيُّ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَّا قَالَ:
«لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا أَمَانَةَ لَهُ، وَلَا دِينَ لِمَنْ لَا عَهْدَ لَهُ».
[حسن لغيره] - [رواه أحمد] - [مسند أحمد: 12383]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که می گوید: پیامبر الله صلی الله علیه وسلم برای ما خطبۀ نگفته مگر اینکه می فرمود:
«لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا أَمَانَةَ لَهُ، وَلَا دِينَ لِمَنْ لَا عَهْدَ لَهُ». «کسی که امانت ندارد ایمان ندارد، و کسی که عهد ندارد دین ندارد».
- [احمد روایت کرده] - [مسند احمد - 12383]

توضیح

انس بن مالک رضی الله عنه خبر می دهد که به ندرت پیامبر صلی الله علیه وسلم خطبه یا موعظه می کرد مگر اینکه این دو مطلب را ذکر می کرد: اول: ایمان کامل ندارد کسی که در نفس خود به دیگری در مال و یا جان و یا خانواده او خیانت داشته باشد. دوم: دین کامل ندارد کسی که در عهد و پیمان خیانت نموده و آن را نقض می کند.

از فوائد حدیث

1. تشویق به ادای امانت و وفا به عهد، زیرا نقض آنها ایمان را کاهش می دهد.
2. هشدار از خیانت در امانت و پیمان شکنی، و اینکه آن گناه کبیره است.
3. حدیث شامل حفظ امانت و عهدی است که بین الله و بنده، او آن که بین خلق با یکدیگر است می باشد.