ჰადისი: არ აქვს რწმენა (იმანი) იმას, ვისაც არა აქვს სანდოობა და პატიოსნება, და არ აქვს რელიგია იმას, ვინც არ იცავს შეთანხმებას!

عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: مَا خَطَبَنَا نَبِيُّ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَّا قَالَ:
«لَا إِيمَانَ لِمَنْ لَا أَمَانَةَ لَهُ، وَلَا دِينَ لِمَنْ لَا عَهْدَ لَهُ».
[حسن لغيره] - [رواه أحمد] - [مسند أحمد: 12383]

ანას ბინ მალიქის (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოცემით, მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას), ხუტბას ისე არ აკეთებდა, რომ არ ეთქვა:
«არ აქვს რწმენა (იმანი) იმას, ვისაც არა აქვს სანდოობა და პატიოსნება, და არ აქვს რელიგია იმას, ვინც არ იცავს შეთანხმებას!»
- [გადმოსცა აჰმადმა] - [მუსნად აჰმად - 12383]

განმარტება

ანას ბინ მალიქი (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) მოგვითხრობს, რომ შუამავალი (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) არ აკეთებდა ხუტბას, რომ არ ეხსენებინა ორი რამ: პირველი: ადამიანის რწმენა ვერ იქნება სრულყოფილი, თუ მის გულში არსებობს მიდრეკილება ღალატისკენ — სხვისი ქონების, სიცოცხლის ან ოჯახის მიმართ. მეორე: ადამიანის რელიგია ვერ იქნება სრულყოფილი, თუ იგი ღალატობს და არღვევს შეთანხმებებსა და ვალდებულებებს.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. მოწოდება ამანათზე გაფრთხილების და დაპირების შესრულებისკენ, რადგან მათი დარღვევა ასუსტებს რწმენას.
2. გაფრთხილება ამანათის დაკარგვის და დადებული პირობის დარღვევისგან, ეს მიეკუთვნება მძიმე ცოდვებს.
3. ეს ჰადისი მოიცავს ამანათის დაცვას და იმ შეთანხმების დაცვას, რომელიც არის ალლაჰსა და მის მსახურს შორის, და ასევე, რომელიც არის ადამიანთა შორის.