فەرموودە: ئەگەر یەکێکتان گوریسێک ببات وبچێت بۆ شاخێک، وکۆمەڵێک دار بهێنێت بەسەر پشتیەوە وبیفرۆشێت، وخواى گەورە ڕووی بپارێزێت، ئەمە خێرترە بۆی لەوەى داوا لە خەڵکی بکات؛ لەوەیە پێی ببەخشن یان پێی نەبەخشن

عن الزبير بن العَوَّام رضي الله عنه مرفوعاً: «لأَن يأخذ أحدكم أُحبُلَهُ ثم يأتي الجبل، فيأتي بِحُزْمَة من حطب على ظهره فيبيعها، فَيَكُفَّ الله بها وجهه، خيرٌ له من أن يسأل الناس، أعْطَوه أو مَنَعُوه».
[صحيح] - [رواه البخاري]

ئەم وەرگێڕاوە پێویستی بە پێداچوونەوە و وردبوونەوەی زیاتر هەیە.

لە زوبەریری کوڕی عەوامەوە -ڕەزای خوای لێبێت- کە پێغەمبەر -صلى اللە علیە وسلم- دەفەرموێت: «ئەگەر یەکێکتان گوریسێک ببات وبچێت بۆ شاخێک، وکۆمەڵێک دار بهێنێت بەسەر پشتیەوە وبیفرۆشێت، وخواى گەورە ڕووی بپارێزێت (لە داواکردن)، ئەمە خێرترە بۆی لەوەى داوا لە خەڵکی بکات؛ لەوەیە پێی ببەخشن یان پێی نەبەخشن».
صەحیحە - بوخاری گێڕاویەتیەوە

شیکردنەوە

بەدەستهێنانى بژێوی بە دەستی خۆت خێرترە بۆ مرۆڤ لەوەى کە داوا لە خەڵکی بکات: لەوەیە پێی ببەخشن یان پێی نەبەخشن، ئەوەى گوریسەکەى یان هەر کەرەستەیەکی تر دەبات بۆ لەوەڕگا ودارستان وشوێنەکانى تر بۆئەوەی دار وشتی تر بهێنێت بۆ فرۆشتن ئەوا ئەمە دەبێتە هۆی پاراستنی ڕووی وشکۆدار بوونی وپاراستنی ئابڕووی لە داوا کردن لە خەڵکی، پرسیار کردن لە خەڵکی زەلیلیە بەتایبەت لە ڕوانگەى داوا کردنی خێرەوە ئەگەر کەسەکە توانای کارکردنی هەبێت وهیچ ڕێگرێک نەبێت لە کارکردن و بەدەستهێنانى بژێوی ژیان، وئیماندار شکۆدارە نەک زەلیل بێت.