Pagpapanibago: Ang pagkuha ng isa sa inyo sa kanyang lubid,pagkatapos ay kukuha siya ng lubid at itatali niya ang mga panggatong sa likod niya at ibibinta niya,pangangalagaan ni Allah [mula sa kahihiyan] dahil rito ang pagmumukha niya,Ay higit na mainam para sa kanya mula sa paghingi sa mga tao,bigyan man nila ito o pagbabawalan

عن الزبير بن العَوَّام رضي الله عنه مرفوعاً: «لأَن يأخذ أحدكم أُحبُلَهُ ثم يأتي الجبل، فيأتي بِحُزْمَة من حطب على ظهره فيبيعها، فَيَكُفَّ الله بها وجهه، خيرٌ له من أن يسأل الناس، أعْطَوه أو مَنَعُوه».
[صحيح] - [رواه البخاري]

Ayon kay Az-Zubayr bin Al-`Awwām, malugod si Allāh sa kanya-Hadith na marfu:((Ang pagkuha ng isa sa inyo sa kanyang lubid,pagkatapos ay kukuha siya ng lubid at itatali niya ang mga panggatong sa likod niya at ibibinta niya,pangangalagaan ni Allah [mula sa kahihiyan] dahil rito ang pagmumukha niya,Ay higit na mainam para sa kanya mula sa paghingi sa mga tao,bigyan man nila ito o pagbabawalan))
Tumpak. - Isinaysay ito ni Imām Al-Bukhārīy.

Ang pagpapaliwanag

Ang kahulugan ng Hadith: Ang paghahanap-buhay ng tao mula sa gawain ng kanyang kamay ay higit na mainam mula sa paghihingi niya sa mga tao ng kayamanan;Bigyan man nila ito o pagbawalan,Yaong taong kumukuha ng lubid niya at lumalabas sa mga pastulan at sakahan at mga gubat,iipunin niya ang mga panggatong at dadalhin niya sa likod niya at ibibinta,Mapapangalagaan niya ang sarili niya ,ang karangalan niya at dignidad niya.At mapapangalagaan ang mukha niya sa kahihiyan ng paghingi,Ay higit na mainam para sa kanya mula sa paghingi sa mga tao,bibigyan man nila ito o pagbabawalan,Ang paghiling sa mga tao ay kahihiyan,at ang isang mananampalataya ay may mataas (na karangalan) at hindi sunud-sunuran