Hadis: «Kişinin iplerini alıp dağa gitmesi, oradan sırtında bir deste odun getirip satması, onun için, (istediğini) verseler de vermeseler de insanlara gidip dilenmesinden daha hayırlıdır.»

عن الزبير بن العَوَّام رضي الله عنه مرفوعاً: «لأَن يأخذ أحدكم أُحبُلَهُ ثم يأتي الجبل، فيأتي بِحُزْمَة من حطب على ظهره فيبيعها، فَيَكُفَّ الله بها وجهه، خيرٌ له من أن يسأل الناس، أعْطَوه أو مَنَعُوه».
[صحيح] - [رواه البخاري]

Zübeyr b. Avvâm -radıyallahu anh-'dan merfû olarak rivayet edildiğine göre Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur: «Kişinin iplerini alıp dağa gitmesi, oradan sırtında bir deste odun getirip satması, onun için, (istediğini) verseler de vermeseler de insanlara gidip dilenmesinden daha hayırlıdır.»
[Sahih Hadis] - [Buhârî rivayet etmiştir]

Şerh

Hadisin Manası: Kişinin eliyle kazandığı, onun için insanlar istediğini verseler de vermeseler de insanların mallarından istemesinden daha hayırlıdır. Kişinin, ipini alıp otlak, mezra ve ormana gidip oradan odun toplayıp, sırtında taşıyıp satması ve bu sayede nefsini, saygınlığını, izzetini koruması ve dilenmenin zilletinden kendini muhafaza etmesi, insanlar istediğini verseler de vermeseler de dilenmesinden daha hayırlıdır. İnsanlardan istemek zillettir. Mümin ise zelil değil izzetlidir.