Hadith: “ពិប្រាកដណាស់ ទង្វើ(អាម៉ាល់)ទាំងឡាយ គឺអាស្រ័យលើការនៀត ហើយសម្រាប់បុគ្គលនោះនឹងទទួលបានផល(ការតបស្នង)ទៅតាមអ្វីដែលខ្លួនបាននៀត។

عَنْ أَمِيرِ المُؤْمِنِينَ أَبِي حَفْصٍ عُمَرَ بْنِ الخَطَّابِ رضي الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«إنَّمَا الأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ، وَإِنَّمَا لِكُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى، فَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ فَهِجْرَتُهُ إلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ، وَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ لِدُنْيَا يُصِيبُهَا أَوْ امْرَأَةٍ يَنْكِحُهَا فَهِجْرَتُهُ إلَى مَا هَاجَرَ إلَيْهِ».
[صحيح] - [رواه إماما المحدثين أبو عبد الله محمد بن إسماعيل بن إبراهيم بن المغيرة بن بردزبه البخاري، وأبو الحسين مسلم بن الحجاج بن مسلم القشيري النيسابوري في صحيحيهما اللذين هما أصح الكتب المصنفة] - [الأربعون النووية: 1]

អំពី អាមីរុលមុមីមីន អាពូហាហ្វសិន អ៊ូមើរ ពិន អាល់ខត្តប رضي الله عنه បាននិយាយថា៖ ខ្ញុំបានឮ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“ពិប្រាកដណាស់ ទង្វើ(អាម៉ាល់)ទាំងឡាយ គឺអាស្រ័យលើការនៀត ហើយសម្រាប់បុគ្គលនោះនឹងទទួលបានផល(ការតបស្នង)ទៅតាមអ្វីដែលខ្លួនបាននៀត។ ដូចេ្នះ បុគ្គលណាធ្វើចំណាកស្រុក(ហិជ្ជរ៉ោះ)ដើម្បីអល់ឡោះនិងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ការធ្វើចំណាកស្រុករបស់គេត្រូវបានអល់ឡោះនិងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ទទួលស្គាល់(អល់ឡោះផ្តល់ផលបុណ្យឲ្យ)។ រីឯបុគ្គលណាធ្វើចំណាកស្រុកដើម្បីផលប្រយោជន៍លោកិយ គេនឹងទទួលបានផលប្រយោជន៍នោះ ឬក៏(ធ្វើចំណាកស្រុក)ដើម្បីរៀបការជាមួយស្ត្រីណាម្នាក់ ការចំណាកស្រុករបស់គេនឹងបានផលទៅតាមគោលបំណងរបស់គេ”។
[صحيح] - [رواه إماما المحدثين أبو عبد الله محمد بن إسماعيل بن إبراهيم بن المغيرة بن بردزبه البخاري وأبو الحسين مسلم بن الحجاج بن مسلم القشيري النيسابوري في صحيحيهما اللذين هما أصح الكتب المصنفة] - [الأربعون النووية - 1]

Explanation

ណាពី ﷺ លោកបានបញ្ជាក់ថា ពិតប្រាកដណាស់ រាល់ទង្វើទាំងឡាយ គឺអាស្រ័យទៅលើការនៀត។ នេះគឺជាច្បាប់ទូទៅនៅក្នុងគ្រប់ទង្វើទាំងអស់ ទាំងនៅក្នុងការគោរពសក្ការៈ(អ៊ីហ្ពាហ្ទាត់) និងនៅក្នុងការទំនាក់ទំនង។ ដូចនេះ ជនណាធ្វើទង្វើណាមួយក្នុងបំណងចង់បានប្រយោជន៍លោកិយ គេនឹងមិនទទួលបានអ្វីក្រៅពីប្រយោជន៍នោះនោះឡើយ ហើយក៏មិនទទួលបានផលបុណ្យអ្វីនោះដែរ។ រីឯជនណាដែលធ្វើទង្វើណាមួយក្នុងបំណងបញ្ជិតខ្លួនទៅកាន់អល់ឡោះជាម្ចាស់ គឺគេនឹងទទួលបានផលបុណ្យចំពោះទង្វើនោះ ទោះបីវាជាទង្វើធម្មតាក៏ដោយ ដូចជាការបរិភោគ និងទទួលទានទឹកជាដើម។
ក្រោយមក ណាពី ﷺ លោកបានលើកជាឧទាហរណ៍មួយដើម្បីបញ្ជាក់ពីឥទ្ធិពលនៃការនៀតចំពោះទង្វើទាំងឡាយ ទោះបីជាផ្នែកខាងក្រៅរបស់វាមើលទៅដូចគ្នាក៏ដោយ។ លោកបានបញ្ជាក់ថា ពិតណាស់ ជនណាដែលធ្វើចំណាកស្រុក(ហ៊ិជ្ជរ៉ោះ)ដោយបោះបង់ទឹកដីមាតុភូមិរបស់ខ្លួនក្នុងបំណងស្វែងរកការពេញចិត្តពីព្រះជាម្ចាស់របស់គេ ការធ្វើចំណាកស្រុករបស់គេនោះ គឺជាការធ្វើចំណាកស្រុកតាមច្បាប់បញ្ញត្តិឥស្លាមដែលត្រូវបានគេទទួលយក ហើយគេនឹងផ្តល់ផលបុណ្យចំពោះការធ្វើចំណាកស្រុកនោះព្រោះតែរូបគេមានភាពស្មោះសក្នុងការនៀតចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់។ ហើយជនណាដែលធ្វើចំណាកស្រុកក្នុងបំណងចង់បានផលប្រយោជន៍លោកិយ ដូចជាទ្រព្យសម្បត្តិ ឋានៈសក្តិ ជំនួញជួញដូរ ឬដើម្បីរៀបការជាដើម ការចំណាកស្រុករបស់គេ គឺមិនទទួលបានអ្វីក្រៅពីផលប្រយោជន៍ដែលគេនៀតចង់បាននោះឡើយ ហើយគេក៏មិនទទួលបានចំណែកផលបុណ្យអ្វីនោះដែរ។

Benefits from the Hadith

1. ជំរុញឲ្យមានភាពជ្រះថ្លា ព្រោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មិនទទួលយកទង្វើណាមួយឡើយ លើកលែងតែគេធ្វើវាក្នុងបំណងស្វែងរកការពេញចិត្តពីទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ។
2. ចំពោះទង្វើដែលគេធ្វើវាជាទម្លាប់ គឺគេមិនទទួលបានផលបុណ្យអ្វីនោះឡើយ លុះត្រាតែគេធ្វើវាក្នុងបំណងបញ្ជិតខ្លួនទៅកាន់អល់ឡោះជាម្ចាស់។
3. ការនៀត គឺបែងចែករវាងការគោរពសក្ការៈ(អ៊ីហ្ពាហ្ទាត់)មួយទៅការគោរពសក្ការៈមួយទៀត ហើយក៏បែងចែករវាងការគោរពសក្ការៈ និងទម្លាប់ផងដែរ។