ჰადისი: რაზე უნდა შეგფიცოთ?" მან თქვა: «იმაზე, რომ თაყვანსცემთ ალლაჰს, მასთან არაფერს არ გაუთანასწორებთ, დაიცავთ ხუთ ლოცვას, დაემორჩილებით (და მან ჩუმად ჩაილაპარაკა სიტყვა), და არ ითხოვთ ადამიანებისგან არაფერს

عَنْ أَبِي مُسْلِمٍ الْخَوْلَانِيِّ، قَالَ: حَدَّثَنِي الْحَبِيبُ الْأَمِينُ، أَمَّا هُوَ فَحَبِيبٌ إِلَيَّ، وَأَمَّا هُوَ عِنْدِي فَأَمِينٌ، عَوْفُ بْنُ مَالِكٍ الْأَشْجَعِيُّ رضي الله عنه قَالَ:
كُنَّا عِنْدَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، تِسْعَةً أَوْ ثَمَانِيَةً أَوْ سَبْعَةً، فَقَالَ: «أَلَا تُبَايِعُونَ رَسُولَ اللهِ؟» وَكُنَّا حَدِيثَ عَهْدٍ بِبَيْعَةٍ، فَقُلْنَا: قَدْ بَايَعْنَاكَ يَا رَسُولَ اللهِ، ثُمَّ قَالَ: «أَلَا تُبَايِعُونَ رَسُولَ اللهِ؟» فَقُلْنَا: قَدْ بَايَعْنَاكَ يَا رَسُولَ اللهِ، ثُمَّ قَالَ: «أَلَا تُبَايِعُونَ رَسُولَ اللهِ؟» قَالَ: فَبَسَطْنَا أَيْدِيَنَا وَقُلْنَا: قَدْ بَايَعْنَاكَ يَا رَسُولَ اللهِ، فَعَلَامَ نُبَايِعُكَ؟ قَالَ: «عَلَى أَنْ تَعْبُدُوا اللهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا، وَالصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ، وَتُطِيعُوا -وَأَسَرَّ كَلِمَةً خَفِيَّةً- وَلَا تَسْأَلُوا النَّاسَ شَيْئًا» فَلَقَدْ رَأَيْتُ بَعْضَ أُولَئِكَ النَّفَرِ يَسْقُطُ سَوْطُ أَحَدِهِمْ، فَمَا يَسْأَلُ أَحَدًا يُنَاوِلُهُ إِيَّاهُ.
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 1043]

აბუ მუსლიმ ალ-ხაულანიმ თქვა: "მიყვარდა და მეჩვენებოდა სანდო ჩემი საყვარელი ადამიანი, ის არის ჩემი საყვარელი და ჩემს თვალში - სანდო," ხოლო ეს იყო 'აუვფ იბნ მაალიქ ალ-აშჯა'ი (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომელმაც თქვა:
"ჩვენ ვიყავით ალლაჰის შუამავალთან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ცხრა, რვა ან შვიდი კაცი. მან გვითხრა: «განა არ შეჰფიცავთ ალლაჰის შუამავალს?» ჩვენ უკვე შევფიცეთ მას, ამიტომ ვუპასუხეთ: "უკვე დავდეთ ფიცი შენთან, ო ალლაჰის შუამავალო". მან კვლავ თქვა: «განა არ შეჰფიცავთ ალლაჰის შუამავალს». და ჩვენ კვლავ ვუპასუხეთ: "უკვე დავდეთ ფიცი შენთან, ო, ალლაჰის შუამავალო". ისევ გვითხრა: «განა არ შეჰფიცავთ ალლაჰის შუამავალს?» ამაზე ჩვენ გავუწოდეთ ხელები და ვუთხარით: "უკვე დავდეთ ფიცი შენთან, ო ალლაჰის შუამავალო. რაზე უნდა შეგფიცოთ?" მან თქვა: «იმაზე, რომ თაყვანსცემთ ალლაჰს, მასთან არაფერს არ გაუთანასწორებთ, დაიცავთ ხუთ ლოცვას, დაემორჩილებით (და მან ჩუმად ჩაილაპარაკა სიტყვა), და არ ითხოვთ ადამიანებისგან არაფერს». მე ვნახე, მათგან ზოგიერთი ადამიანი, რომელსაც უვარდებოდა მათრახი ან სხვა საგანი ხელიდან, მაგრამ არავის სთხოვდა, რომ აეღო და მიეცა მისთვის.
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა მუსლიმმა] - [საჰიჰ მუსლიმ - 1043]

განმარტება

მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) რამდენიმე საჰაბასთან ერთად იმყოფებოდა და სამჯერ სთხოვა მათ, რომ შეეფიცათ მისთვის და დაედოთ პირობა იმ საკითხებზე ვალდებულების აღებაზე:
პირველი: თაყვანისცემა ერთადერთი ალლაჰისთვის, მისი ბრძანებების შესრულებით და აკრძალვებისგან თავის არიდებით და მისთვის თანაზიარის დადგენისთვის უარის თქმით.
მეორე: დღე-ღამის განმავლობაში ხუთი სავალდებულო ლოცვის შესრულება.
მესამე: მუსლიმთა მმართველისათვის კანონიერებასა და სამართლიანობის ფარგლებში მოსმენა და მორჩილება.
მეოთხე: ყველა საჭიროების ალლაჰის მიმართ მიძღვნა და ადამიანებისგან არაფრის თხოვნა. მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ამ საკითხის განხილვისას ხმას დაუწია.
საჰაბებმა (ალლაჰი იყოს მათით კმაყოფილი), შეასრულეს ის, რაც შეჰფიცეს. თუნდაც, ჰადისის გადმომცემი ამბობს: "მე ვნახე, როგორ ჩამოუვარდა ერთ-ერთ საჰაბას მათრახი, და ის არავის სთხოვდა, აეღო მისთვის; თვითონ ჩამოდიოდა ცხენიდან და იღებდა მას".