عن أبي هريرة رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : « رُبَّ أَشْعَثَ أغبرَ مَدْفُوعٍ بالأبواب لو أَقسم على الله لَأَبَرَّهُ ».
[صحيح] - [رواه مسلم]
المزيــد ...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «رُبَّ أَشْعثَ أغبرَ مدْفُوعٍ بالأَبْوَابِ لَوْ أَقْسمَ عَلَى اللَّهِ لأَبرَّهُ»: «چه بسا شخصِ ژوليده موی و غبارآلودی که از هر دری رانده شده است، به الله سوگند ياد می کند و الله سوگندش را تحقق می بخشد».
[صحیح است] - [به روایت مسلم]
«چه بسا شخصِ ژوليده موی و غبارآلودی که از هر دری رانده شده است، به الله سوگند ياد می کند و الله سوگندش را تحقق می بخشد». «أشعث» ماخوذ از «الشعث» است که از صفات مو می باشد. و «شعره أشعث» یعنی چیزی ندارد که با آن موی خود را روغن بزند و آن را شانه کند و به طور کلی به ظاهرش اهمیت نمی دهد. و «أغبر» یعنی از شدت فقر، رنگ و لباسش غبارآلود بود. «مدْفُوعٍ بالأَبْوَابِ» یعنی جاه و مقامی ندارد؛ اگر نزد سایر مردم رفته و از آنها اجازه ی ورود بخواهد، به او اجازه نمی دهند. بلکه او را از خود دور می کنند، چون نزد مردم از جایگاهی برخوردار نیست؛ اما نزد الله متعال ارزشمند و قیمتی است؛ تا جایی که اگر در مورد چیزی به الله سوگند یاد کند، الله متعال سوگندش را تحقق می بخشد. مثلا چون بگوید: به خدا سوگند چنین نیست، مطابق سوگندش خواهد بود. و اگر بگوید: به خدا سوگند چنین می باشد، مطابق سوگندش خواهد بود. و این به دلیل مقام و جایگاه وی نزد الله می باشد که اگر سوگند یاد کند، الله متعال آن را تحقق می بخشد. معیار و میزان در این زمینه تقوای الهی است. چنانکه الله متعال می فرماید: «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ»: «بی تردید، بزرگوارترین شما نزد الله پرهیزگارترینِ شماست». بنابراین هرکس تقوای بیشتری داشته باشد نزد الله متعال گرامی تر است و الله متعال امور او را آسان نموده و دعایش را اجابت می کند و مشکلاتش را حل کرده و سوگندش را تحقق می بخشد. و چنین کسی برای ظلم و ستم به دیگری سوگند یاد نمی کند و در ملک و پادشاهی الله متعال گستاخی نمی کند؛ بلکه در جهت رضایت الله و با اطمینان به الله سوگند یاد می کند یا با اطمینان به الله در امور مباح سوگند یاد می کند.