حدیث: خبردار اوسئ! شراب حرام شول
عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ:
كُنْتُ سَاقِيَ القَوْمِ فِي مَنْزِلِ أَبِي طَلْحَةَ، وَكَانَ خَمْرُهُمْ يَوْمَئِذٍ الفَضِيخَ، فَأَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مُنَادِيًا يُنَادِي: أَلاَ إِنَّ الخَمْرَ قَدْ حُرِّمَتْ، قَالَ: فَقَالَ لِي أَبُو طَلْحَةَ: اخْرُجْ، فَأَهْرِقْهَا، فَخَرَجْتُ فَهَرَقْتُهَا، فَجَرَتْ فِي سِكَكِ المَدِينَةِ، فَقَالَ بَعْضُ القَوْمِ: قَدْ قُتِلَ قَوْمٌ وَهِيَ فِي بُطُونِهِمْ، فَأَنْزَلَ اللَّهُ: {لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُوا} [المائدة: 93] الآيَةَ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 2464]
المزيــد ...
له انس رضی الله عنه څخه روایت دی وایي:
زه د ابو طلحه په کور کې ساقي وم، په هغه ورځ د خلکو شراب "فضیخ" و -له خرما جوړ شوي شراب- نو رسول الله ﷺ اعلانوونکي ته امر وکړي چې خلکو ته اعلان وکړي چې : خبردار اوسئ! شراب حرام شول،
انس وایي: ابوطلحه راته وویل: وځه، دا شراب توی کړه. نو زه ووتلم او شراب مې توی کړل، تر دې چې د مدینې په کوڅو کې وبهېدل، ځینو خلکو وویل: " ځینې خلک چې مړه شوي او شراب یې په نسونو کې و (یعنې د هغوی به څه کیږي) نو الله تعالی دا آیت نازل کړ:
{لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُوا}(المائدة: 93 آیت) یعني: پر هغو کسانو چې ایمان یې راوړی او نیک کارونه یې کړي په پخواني خوراک او څښاک کومه ګناه نشته...)
[صحيح] - [متفق علیه دی ( بخاري اومسلم دواړو روایت کړی دی)] - [صحیح بخاري - 2464]
انس بن مالک رضي الله عنه خبر ورکو] چې دی د هغو کسانو د سقاېې (اوبه ورکولو) په کار کې بوخت و، چې د ده د مور د خاوند ابوطلحه رضي الله عنه په کور کې وو، او هغه مهال د دوی شراب «فضیخ» وو، چې د پخو او نیمه پخو خرماوو ګډ شراب دي، ناڅاپه د رسول الله صلی الله علیه وسلم اعلانوونکي اعلان وکړ چې: «خبردار! شراب حرام شول» وایي ابو طلحه راته وویل: «وځه، دا شراب توی کړه او چپه یې کړه» نو زه ووتلم، شراب مې توی کړل او چپه مې کړل، نو شراب د مدینې په کوڅو کې روان شول. ځینو خلکو وویل: «ځینې صحابه د شرابو له تحریم نه مخکې وژل شوي او حال دا چې شراب یې په ګېډو کې و» (یعنې د هغوی حکم به څه وي؟) نو الله تعالی دا آیت نازل کړ:
پر هغو کسانو چې ایمان یې راوړی او نیک کارونه یې کړي په هغه څه کومه ګناه نشته چې پخوا یې خوړلي او یا څښلي دي. [المائدة: 93 آیت] یعنې: پر هغو کسانو چې ایمان یې راوړی او نېک عملونه یې کړي، ګناه نشته په هغه څه کې چې دوی( له حرمت نه مخکې) خوړلي او یا څښلي دي.
د حديث له ګټو څخه
- د ابوطلحه او نورو صحابه کرامو رضي الله عنهم فضیلت چې: کله چې رسول الله ﷺ د شرابو د حرمت اعلان وکړ نو سم د لاسه یې د الله تعالی د امر اطاعت وکړ، او ریښتیني مسلمان سره همداسې ښایي.
- خمر: د هر هغه څه لپاره عمومي نوم دی چې مستي راولي.
- الفضیخ: هغه ډول شراب دی چې له بُسر (نیمه پخې او پوره پخې خرماوو څخه جوړېږي، بې له دې چې اور ته واچول شي یا پخې شي، بسر هغه خرماوو ته وایي چې لا پوره پخې شوې نه وي.
- ابن حجر وایي چې مهلب ویلي: شراب لدې امله په کوڅو کې توی کړای شول ، تر څو د خلکو لپاره د دې اعلان شي چې شراب منع شوي او دا پرېښودل ښکاره شي، دا کار د مصلحت له مخې ښه و، که څه هم د کوڅو د ککړېدو زیان پکې و.
- په خپلو بندګانو د الله تعالی د رحمت بیان، چې هغه له چا سره تر هغه پورې د عمل محاسبه نه کوي چې حکم یې نه وي نازل کړی.
- الله عزوجل شراب حرام کړي دي، ځکه چې ډېر داسې فسادونه پکې دي چې عقل، مال، او دین ته زیان رسوي. انسان د شرابو له امله ډېر ګناهونه کوي، ځکه چې عقل یې له منځه تللي وي.
ډلبندیانې
نور
- حدیث: رسول الله صلی الله علیه وسلم به نه پوهېده چې په کوم آیت باندې سورت پای ته ورسوي تر څو یې له بل سورت څخه جلا کړي تر دې چې {بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ} به پرې نازله شوه
- حدیث: كل مُسْكِرٍ خَمْرٌ، وكل مُسْكِرٍ حرام، ومن شرِب الخمر في الدنيا فمات وهو يُدْمِنُهَا لَمْ يَتُبْ، لَمْ يَشْرَبْهَا في الآخرة». "هر نشه کوونکی شی شراب دي او هر نشه کوونکی شی حرام دی، څوک چې په دنیا کې شراب وڅښي او معتاد پرې مړ شي او توبه ونه کړي، نو په آخرت کې به شراب و نه څښي