عَنْ عَلِيٍّ رَضيَ اللهُ عنهُ أَنَّ مُكَاتَبًا جَاءَهُ، فَقَالَ: إِنِّي قَدْ عَجَزْتُ عَنْ مُكَاتَبَتِي فَأَعِنِّي، قَالَ: أَلاَ أُعَلِّمُكَ كَلِمَاتٍ عَلَّمَنِيهِنَّ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، لَوْ كَانَ عَلَيْكَ مِثْلُ جَبَلِ صِيرٍ دَيْنًا أَدَّاهُ اللَّهُ عَنْكَ، قَالَ:
«قُلْ: اللَّهُمَّ اكْفِنِي بِحَلاَلِكَ عَنْ حَرَامِكَ، وَأَغْنِنِي بِفَضْلِكَ عَمَّنْ سِوَاكَ».
[حسن] - [رواه الترمذي] - [سنن الترمذي: 3563]
المزيــد ...
अली रजिअल्लाहु अन्हु यांनी सांगितले की, एका 'मुकातब' (कर्जदार किंवा कामगार) त्यांच्या कडे आला आणि म्हणाला: "मी माझ्या मुकातबाचे (देयक) करण्यास असमर्थ आहे, माझी मदत करा."
अली रजिअल्लाहु अन्हु म्हणाले: "का मी तुला काही शब्द शिकवू नये जे रसूलुल्लाह सल्लल्लाहू अलैहे व सलल्म यांनी मला शिकवले? जर तुझ्यावर स्वाईनच्या पर्वतासारखा कर्ज असले तरी, अल्लाह तो तुझ्यासाठी फेडून देईल."
"सांग: हे अल्लाह, तुझ्या अवैध गोष्टींपासून तुझ्या कायदेशीर कृत्यांनी मला पुरेसे कर आणि तुझ्याशिवाय इतर लोकांकडून तुझ्या कृपेने मला समृद्ध कर."
[حسن] - [رواه الترمذي] - [سنن الترمذي - 3563]
अमीरुल मोमिनीन अली इब्न अबी तालिब रजिअल्लाहु अन्हु यांच्याकडे एक गुलाम आला होता. त्या गुलामाने आपल्या स्वामीसोबत ‘मुकातबत’ केली होती — म्हणजे स्वतःला काही रक्कम देऊन मुक्त करण्याचे ठरवले होते. पण त्याच्याकडे काही मालमत्ता नव्हती. तो म्हणाला: (हे अमीरुल मोमिनीन! माझी मदत करा). माझ्याकडे जे देणे आहे ते मी फेडण्यास असमर्थ आहे, म्हणून मी ते पैसे देऊन किंवा शिक्षण आणि मार्गदर्शनाने फेडण्याचा प्रयत्न करीत आहे. मी तुम्हाला असे शब्द शिकवू नये की अल्लाहच्या मेसेंजरने, अल्लाहने त्याला आशीर्वाद द्यावा आणि त्याला शांती द्यावी, जर तुझ्यावर डोंगरासारखे कर्ज असते ज्याचे नाव तयी जमातीचे होते, तर अल्लाहने ते तुमच्या वतीने फेडले असते? त्याच्यामुळे होते, आणि त्याने तुम्हाला त्याच्या अपमानापासून वाचवले: म्हणा: (हे अल्लाह, मला पुरेसे आहे) आणि मला दूर कर आणि मला (तुझ्या वैधतेने) दूर कर, मला (तुझ्या निषिद्ध गोष्टींमध्ये) पडण्यापासून मुक्त कर, (आणि मला समृद्ध कर) आणि (तुझ्या कृपेने) मला (तुझ्या कृपेने) उपस्थितीपासून वाचव. तुझ्याशिवाय इतर) सृष्टीतील.