عن عبد الله بن عباس رضي الله عنهما أن النبي صلى الله عليه وسلم كان يقول: «اللهم لك أَسْلَمْتُ، وبك آمنتُ، وعليك توكلتُ، وإليك أَنَبْتُ، وبك خَاصَمْتُ، اللهم أعوذ بِعِزَّتِكَ لا إله إلا أنت أن تُضِلَّنِي، أنت الحيُّ الذي لا يموتُ، والجِنُّ والإِنْسُ يموتون».
[صحيح] - [متفق عليه، وهذا لفظ مسلم ورواه البخاري مختصرا]
المزيــد ...
از عبدالله بن عباس رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرمود: «اللهم لك أَسْلَمْتُ، وبك آمنتُ، وعليك توكلتُ، وإليك أَنَبْتُ، وبك خَاصَمْتُ، اللهم أعوذ بِعِزَّتِكَ لا إله إلا أنت أن تُضِلَّنِي، أنت الحيُّ الذي لا يموتُ، والجِنُّ والإِنْسُ يموتون»: «بار الها، تسليم تو شدم، به تو ايمان آوردم، بر تو توکل کردم، به سوی تو روی آوردم و به کمک تو، با دشمنان مقابله نمودم. بار الها، هيچ معبود به حقی جز تو نيست، به عزت تو پناه می برم که مبادا مرا گمراه کنی؛ تو هميشه زنده ای هستی که هرگز نمی ميری و جن ها و انسان ها می ميرند».
[صحیح است] - [متفق علیه]
رسول الله صلی الله علیه وسلم به پروردگارش پناه می برد و در دعا به او تقرب می جوید؛ در واقع خبر می دهد که تسلیم پروردگارش بوده و تمام امورش را به او سپرده و به کسی جز او اعتماد نکرده است؛ و قلبا به سوی او بازگشته و روی آورده و به قدرت و یاری و مدد الله و حجت و دلایلی که الله متعال در اختیار او قرار داده، با دشمنان الله مواجه می شود؛ سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم به قدرت و غلبه ی الله پناه می جوید از اینکه او را با عدم توفیقِ هدایت و راستی گمراه کند؛ و این مساله را با بیان اینکه معبود بر حقی جز الله نیست، تاکید می کند؛ بنابراین جز به الله پناه نمی برد؛ سپس خبر می دهد که پروردگارش حیاتی حقیقی دارد؛ حیاتی که به هیچ وجه مرگی به دنبال ندارد؛ حال آنکه انسان ها و جنیان می میرند؛ اما دلیل اینکه به طور مشخص این دو جنس را ذکر نمود این است که مکلف بوده و هدف تبلیغ هستند، گویا از میان موجودات اصل این دو جنس می باشند.