Hadis: Secdeye vardığında avuç içlerini yere koy ve dirseklerini yukarı kaldır
«إِذَا سَجَدْتَ، فَضَعْ كَفَّيْكَ وَارْفَعْ مِرْفَقَيْكَ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 494]
المزيــد ...
Berâ -radıyallahu anh-’dan rivayet edildiğine göre, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:
«Secdeye vardığında avuç içlerini yere koy ve dirseklerini yukarı kaldır.»
[Sahih Hadis] - [Müslim rivayet etmiştir] - [صحيح مسلم - 494]
Peygamber Efendimiz -sallallahu aleyhi ve sellem-, ellerin iç kısımlarının parmaklar bitişik şekilde kıbleye yöneltilerek yere konulmasını ve dirseklerin yerden yukarıya kaldırılmış bir şekilde, yanlardan açık tutulmasını söyleyerek kolların namazda secde halindeki pozisyonunu açıklamıştır.
Hadisten Çıkarılan Hükümler
- Namaz kılan kişinin ellerini yere koyması farzdır. Eller, yedi secde uzvundan ikisidir.
- Hadisten, kolların yerden kaldırılmasının müstehap olduğu, vahşi bir hayvanın kollarını yere yaydığı gibi yaymanın kerih görüldüğü anlaşılıyor.
- İbadette canlılık, kuvvet ve ibadet arzusu göstermenin meşru olduğu belirtilmiştir.
- Eğer ibadet eden kimse secdeyi, bütün secde uzuvlarına dayanarak yaparsa, her uzuv ibadetten nasibini almış olur.
Daha Fazla
- Hadis: «Ben, yedi kemik; (yani) alın, burun, eller, dizler ve ayakların uçları üzerine secde etmek ile ve namaz sırasında elbisemi ve saçımı toplamamakla emrolundum.»
- Hadis: Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- iki secde arasında şöyle diyordu: «Allahummeğfirlî, verhamnî ve âfinî, vehdini ve'rzuknî» (Allah'ım! Bana mağfiret et, merhamet et, sağlık ver, bana hidayet ver ve beni rızıklandır.)
- Hadis: "Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- namaza kalktığı zaman ellerini omuz hizasına kadar kaldırdıktan sonra tekbir getirirdi. Rükûya eğilmek istediğinde yine ellerini aynı şekilde kaldırır ve rükûdan başını kaldırdığı zaman yine ellerini aynı şekilde kaldırırdı."
- Hadis: Rasulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bana, avucum O'nun avuçlarının içinde olduğu halde, Kur'an'dan sure öğretir gibi teşehhüdü öğretti. «et-Tahiyyâtu li’llâhi ve’s-salavâtu ve’t-tayyibâtu es-selâmu aleyke eyyuhe’n-nebiyyu ve rahmetullâhi ve berakâtuhu es-selâmu aleynâ ve alâ ibâdi’llâhi’s-sâlihîn. Eşhedu en lâ ilâhe illâllâh ve eşhedu enne Muhammeden abduhu ve rasûluhu.» (Tahiyyat (bütün yüceltme ve övgüler), tayyibat ve salavat Allah içindir. Ey Peygamber! Allah’ın selâmı, rahmeti ve bereketi senin üzerine olsun. Selâm, bizim ve Allah’ın salih kullarının üzerine olsun. Şehadet ederim ki Allah’tan başka hakkıyla ibâdete layık hiçbir ilah yoktur. Yine şehadet ederim ki Muhammed sallallahu ‘aleyhi ve sellem Allah'ın kulu ve Rasûlüdür.)
- Hadis: «Secdede mu'tedil olun. Sizden biriniz kollarını, köpeğin dirseklerini yere yaydığı gibi yaymasın.»
- Hadis: “Kim bir karış mikdarı bir yere haksız olarak zulümle sahip olursa, o yerin yedi katı boynuna geçirilir.”
- Hadis: İmam âmîn deyince siz de âmîn deyin. Zira her kimin âmîn deyişi, meleklerin âmîn dediğine tevafuk ederse, o kimsenin geçmiş günahları affolunur.