หะดีษ: เเท้จริงฉันได้กล่าวหลังจากที่ได้ออกไปจากที่เธอไปด้วยสี่ถ้อยคำ เป็นจำนวนสามครั้งด้วยกัน ถ้าหากว่ามันถูกนำมาชั่งกับสิ่งที่เธอได้กล่าวมาตั้งเเต่เช้านั้น เเน่นอนมันจะมีน้ำหนักเท่ากัน นั่นคือถ้อยคำที่ว่า

عَنْ جُوَيْرِيَةَ أُمِّ المؤْمنينَ رَضيَ اللهُ عنها:
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ خَرَجَ مِنْ عِنْدِهَا بُكْرَةً حِينَ صَلَّى الصُّبْحَ، وَهِيَ فِي مَسْجِدِهَا، ثُمَّ رَجَعَ بَعْدَ أَنْ أَضْحَى، وَهِيَ جَالِسَةٌ، فَقَالَ: «مَا زِلْتِ عَلَى الْحَالِ الَّتِي فَارَقْتُكِ عَلَيْهَا؟» قَالَتْ: نَعَمْ، قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَقَدْ قُلْتُ بَعْدَكِ أَرْبَعَ كَلِمَاتٍ، ثَلَاثَ مَرَّاتٍ، لَوْ وُزِنَتْ بِمَا قُلْتِ مُنْذُ الْيَوْمِ لَوَزَنَتْهُنَّ: سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ، عَدَدَ خَلْقِهِ وَرِضَا نَفْسِهِ وَزِنَةَ عَرْشِهِ وَمِدَادَ كَلِمَاتِهِ».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2726]

จากท่านหญิงญุวัยรียะฮ์ มารดาของผู้ศรัทธา เราะฎิยัลลอฮุอันฮา เล่าว่า:
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้ออกไปจาก ณ ที่นางในตอนเช้าตรู่ ในตอนที่ท่านละหมาดศุบฮิเสร็จสิ้นเเล้ว ในขณะที่นางอยู่ในสถานที่ละหมาดของนาง(โดยนั่งรำลึกถึงอัลลอฮ์) หลังจากนั้นท่านได้กลับมาหลังจากเวลาสาย ในขณะที่นางยังคงนั่งอยู่(ยังคงนั่งรำลึกถึงอัลลอฮ์อยู่) ท่านจึงกล่าวว่า : "เธอยังคงอยู่ในสภาพที่ฉันจากเธอไปกระนั้นหรือ ?" นางตอบว่า : "ใช่เเล้ว" ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม จึงกล่าวว่า : "เเท้จริงฉันได้กล่าวหลังจากที่ได้ออกไปจากที่เธอไปด้วยสี่ถ้อยคำ เป็นจำนวนสามครั้งด้วยกัน ถ้าหากว่ามันถูกนำมาชั่งกับสิ่งที่เธอได้กล่าวมาตั้งเเต่เช้านั้น เเน่นอนมันจะมีน้ำหนักเท่ากัน นั่นคือถ้อยคำที่ว่า : "ซุบฮานัลลอฮิ วะบิฮัมดิฮิ อะดะดะ คอลกิฮิ วะริฎอ นัฟซิฮิ วะซินะตะ อะรชิฮิ วะมิดาดะ กะลิมาติฮ์"ความว่า : มหาบริสุทธิ์เเด่อัลลอฮ์ เเละด้วยการสรรเสริญต่อพระองค์(อันมากมาย) ตามจำนวนสรรพสิ่งทั้งหลายที่ถูกสร้าง ตามความพึงพอพระทัยของพระองค์ ตามน้ำหนักบัลลังก์(อะรัช)ของพระองค์ เเละตามจำนวนน้ำหมึกแห่งพจนารถของพระองค์"
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย มุสลิม] - [เศาะฮีห์มุสลิม - 2726]

คำอธิบาย​

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ออกจากที่ของภรรยาของท่านมารดาแห่งศรัทธาชนท่านหญิง ญุวัยรียะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ในตอนเช้าของการละหมาดศุบฮิ ขณะที่เธอนั่งรำลึกถึงอัลลอฮ์อยู่ แล้วท่านก็กลับมาในเวลาสาย และนางก็ยังนั่งอยู่ในที่ของนาง แล้วกล่าวว่า: เจ้ายังอยู่ในสภาพเดิมที่ฉันจากเจ้าไปใช่หรือเปล่า? เธอกล่าวว่า: ใช่แล้ว แล้วท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า: ฉันกล่าวคำพูดสี่คำหลังจากที่ฉันจากเจ้าไป และฉันกล่าวซ้ำสามครั้ง หากนำคำพูดเหล่านั้นมาเปรียบเทียบกับสิ่งที่ท่านกล่าวตลอดเวลาที่ท่านนั่งอยู่ คำพูดเหล่านั้นจะมีน้ำหนักมากกว่าในแง่ของผลบุญ: (มหาบริสุทธิ์แด่พระเจ้า) และให้ความบริสุทธิ์แด่พระองค์จากข้อบกพร่องทั้งหลาย (และการสรรเสริญจงมีแด่พระองค์) เนื่องจากพระองค์ทรงได้รับคำสรรเสริญอันงดงาม ซึ่งพระองค์ทรงชี้นำสู่หนทางนี้ (จำนวนสิ่งที่พระองค์ทรงสร้าง) ซึ่งไม่มีใครสามารถนับได้เว้นแต่พระเจ้า (และความพอใจในพระองค์เอง) เท่าที่พระองค์ทรงพอพระทัยบรรดาปวงบ่าวของพระองค์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สามารถวัดหรือประมาณได้ (น้ำหนักแห่งบัลลังก์ของพระองค์) ซึ่งเป็นสิ่งถูกสร้างที่ยิ่งใหญ่และหนักที่สุด (และหมึกของพระวจนะของพระองค์) คำพูดของพระเจ้านั้น ไม่สามารถจำกัดหรือหมดสิ้นได้ คำกล่าวนี้ครอบคลุมความหมายทั้งสามมิติ เพราะหมึกที่ใช้ในการบันทึกคำพูดของพระองค์ ผู้ทรงบริสุทธิ์นั้น ไม่มีที่สิ้นสุดทั้งในแง่ของความยิ่งใหญ่ คุณลักษณะ และจำนวนของมัน แต่ความหมายคือ การเน้นให้เห็นถึงความมากมายยิ่งใหญ่ เพราะพระองค์กล่าวถึงสิ่งที่จำกัดด้วยการนับจำนวนมากมายของสิ่งที่ถูกสร้างขึ้น จากนั้นทรงยกระดับไปสู่สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น โดยแสดงออกด้วย 'ความพอพระทัยของพระองค์เอง' และต่อมาคือ 'น้ำหนักของบัลลังก์' ซึ่งเป็นสิ่งสร้างที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ดังนั้น สิ่งแรกสื่อถึงจำนวนและปริมาณ สิ่งที่สองสื่อถึงคุณลักษณะและคุณภาพ และสิ่งที่สามสื่อถึงความยิ่งใหญ่และน้ำหนักอันมหาศาล