حديث: به مسکن های کسانی که به خود ستم کرده‌اند وارد نشوید، مگر گریه کنان

عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ رَضيَ اللهُ عنهُما قَالَ: مَرَرْنَا مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَى الْحِجْرِ، فَقَالَ لَنَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«لَا تَدْخُلُوا مَسَاكِنَ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ، إِلَّا أَنْ تَكُونُوا بَاكِينَ؛ حَذَرًا أَنْ يُصِيبَكُمْ مِثْلُ مَا أَصَابَهُمْ» ثُمَّ زَجَرَ فَأَسْرَعَ حَتَّى خَلَّفَهَا.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 2980]

این ترجمه نیاز به بررسی و تدقیق بیشتر دارد.

از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که گفت: با رسول الله صلی الله علیه وسلم از حجر گذشتیم، پس وی صلی الله علیه وسلم به ما فرمودند:
«به مسکن های کسانی که به خود ستم کرده‌اند وارد نشوید، مگر گریه کنان؛ از بیم این که مثل آنچه به آنها اتفاق افتیده به شما اتفاق نه افتد. سپس با صدای بلند صدا زد و شتافت تا این که مکان را پشت سر گذاشت.
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح مسلم - 2980]

توضیح

هنگامی که پیامبر صلی الله علیه وسلم از سرزمین ثمود عبور می کرد، از ورود به مسکن های کسانی که مورد عذاب قرار گرفته اند، نهی نمود، مگر اینکه وارد شونده گریه کنان وارد شود، و از آنها عبرت بگیرد؛ از بیم این که عذابى مانند عذاب آنان او فرا نگیرد، سپس از سر مرکب خود صدا زد و آن را سریع به حرکت آورد و مکان را پشت سر گذاشت.

از فوائد حدیث

1. اندیشیدن به حال کسانی که الله متعال آنها را هلاک نموده، و هشدار از آنچه در آن واقع شدند؛ و هشدار از غفلت در تأمل کردن در نشانه ها.
2. خانه های آن قومی که عذاب شده اند پس از آنان نباید منحیث سکنی و اقامتگاه انتخاب شود؛ زیرا مقیم نمی تواند همیشه گریه کند، بناءً وارد شدن به آن ممنوع قرار داده شد مگر به این شکل.
3. النووی گفته است: در این حدیث تشویق به احتیاط در عبور از منازل ستمگران، و محل های عذاب است، و مثل آن سرعت در وادی محسر می باشد؛ زیرا اصحاب فیل در آنجا هلاک شدند، رهگذر در این گونه مکان ها باید به مراقبت و ترس و گریه و عبرت گرفتن از آنان و نحوۀ هلاکت آنان توجه نماید، و از آن به الله پناه ببرد.
4. نهی و انذار، خانه های ثمود و ملت های دیگر مانند آنها که عذاب شده اند شامل می شود.
5. ممنوعیت استفاده از این اماکن برای گردشگری و تفریح و مانند آن.