عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ رَضيَ اللهُ عنهُما قَالَ: مَرَرْنَا مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَى الْحِجْرِ، فَقَالَ لَنَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«لَا تَدْخُلُوا مَسَاكِنَ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ، إِلَّا أَنْ تَكُونُوا بَاكِينَ؛ حَذَرًا أَنْ يُصِيبَكُمْ مِثْلُ مَا أَصَابَهُمْ» ثُمَّ زَجَرَ فَأَسْرَعَ حَتَّى خَلَّفَهَا.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 2980]
المزيــد ...
अब्दुल्ला बिन उमरच्या अधिकारावर, अल्लाह त्या दोघांवर प्रसन्न व्हावा, तो म्हणाला: आम्ही अल्लाहच्या मेसेंजरबरोबर गेलो, हिजर येथे अल्लाहच्या प्रार्थना आणि शांती असो, आणि अल्लाहचे मेसेंजर, अल्लाहच्या प्रार्थना आणि प्रार्थना असो. त्याच्यावर शांती असो, आम्हाला म्हणाला:
“ज्यांनी स्वतःवर अन्याय केला आहे त्यांच्या निवासस्थानात प्रवेश करू नका, जोपर्यंत तुम्ही रडत नाही; सावध राहा, तुमच्यावर जे घडले तसे काही घडू नये.” मग त्याने तिला दटावले आणि घाई केली.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم - 2980]
जेव्हा पैगंबर, अल्लाहची प्रार्थना आणि शांतता त्याच्यावर असू शकते, थमुदच्या भूमीतून जात असताना, ज्यांना त्रास दिला गेला आणि स्वतःवर अन्याय झाला त्यांच्या घरात प्रवेश करण्यास किंवा प्रवेश करण्यास मनाई केली, जोपर्यंत प्रवेश करणारी व्यक्ती रडत असेल आणि त्यांचा विचार करत नसेल. त्यांच्यावर जी यातना होत होती तीच यातना आपल्यावरही होतील या भीतीने तो आपल्या प्राण्यावर ओरडला आणि तो पळून जाईपर्यंत त्याच्याशी घाईघाईने गेला.