عَنْ بَهْزِ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ:
قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ: مَنْ أَبَرُّ؟ قَالَ: «أُمَّكَ، ثُمَّ أُمَّكَ، ثُمَّ أُمَّكَ، ثُمَّ أَبَاكَ، ثُمَّ الْأَقْرَبَ فَالْأَقْرَبَ».
[حسن] - [رواه أبو داود والترمذي وأحمد] - [سنن أبي داود: 5139]
المزيــد ...
از بهز بن حكيم از پدرش از پدربزرگش روایت است که می گوید:
گفتم: ای رسول خدا، به چه کسی نیکی کنم؟ فرمود: «أُمَّكَ، ثُمَّ أُمَّكَ، ثُمَّ أُمَّكَ، ثُمَّ أَبَاكَ، ثُمَّ الْأَقْرَبَ، فَالْأَقْرَبَ».
«مادرت، سپس مادرت، سپس مادرت، آنگاه پدرت و پس از آنها افراد نزدیک تر و نزدیک تر».
[حسن] - [ابو داود و ترمذی و احمد روایت کرده] - [سنن ابو داود - 5139]
پیامبر صلی الله علیه وسلم بیان کرد که شایسته ترین مردم برای خوبی با او، و احسان با او، و تعامل و معاشرت نیک با او، و همنشینی و داشتن پیوند ارتباط با او: مادر است، و با سه بار تکرار بر حق مادر بر دیگران تأکید کرد؛ برای نشان دادن برتری مادر بر سایر افراد بدون استثنا. سپس او صلی الله علیه وسلم بیان نمود که چه کسی پس از او سزاوارتر نیکی است: پدر است، سپس نزدیکتر و نزدیکتر از خویشاوندان، و هر چه نزدیکتر باشد، نسبت به دورتر سزاوارتر به صلۀ رحمی می باشد.