عَنْ عُبَادَةَ بْنِ الصَّامِتِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، وَكَانَ شَهِدَ بَدْرًا، وَهُوَ أَحَدُ النُّقَبَاءِ لَيْلَةَ العَقَبَةِ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ، وَحَوْلَهُ عِصَابَةٌ مِنْ أَصْحَابِهِ:
«بَايِعُونِي عَلَى أَلَّا تُشْرِكُوا بِاللَّهِ شَيْئًا، وَلاَ تَسْرِقُوا، وَلاَ تَزْنُوا، وَلاَ تَقْتُلُوا أَوْلاَدَكُمْ، وَلاَ تَأْتُوا بِبُهْتَانٍ تَفْتَرُونَهُ بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَأَرْجُلِكُمْ، وَلاَ تَعْصُوا فِي مَعْرُوفٍ، فَمَنْ وَفَى مِنْكُمْ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ، وَمَنْ أَصَابَ مِنْ ذَلِكَ شَيْئًا فَعُوقِبَ فِي الدُّنْيَا فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَهُ، وَمَنْ أَصَابَ مِنْ ذَلِكَ شَيْئًا ثُمَّ سَتَرَهُ اللَّهُ فَهُوَ إِلَى اللَّهِ، إِنْ شَاءَ عَفَا عَنْهُ وَإِنْ شَاءَ عَاقَبَهُ» فَبَايَعْنَاهُ عَلَى ذَلِكَ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 18]
المزيــد ...
हजरत उबादा बिन सामित (रज़ियल्लाहु अन्हु) — जे बद्रच्या युद्धात सहभागी झाले होते आणि अक़बा रात्रीच्या नक्कीदारांपैकी एक होते — यांनी सांगितले की, रसूलुल्लाह ﷺ आपल्या काही सहकाऱ्यांच्या गटात बसले होते, तेव्हा त्यांनी असे म्हटले:
रसूलुल्लाह ﷺ म्हणाले:
"माझ्याशी बाय’ (वचन) करा की:
तुम्ही अल्लाहबरोबर कुणालाही साझेदार ठरवणार नाही,
चोरी करणार नाहीत,
व्यभिचार करणार नाहीत ,
आपल्या मुलांना मारणार नाहीत,
हात पायांच्या दरम्यान जे काही आहे त्याबद्दल खोटा आरोप रचणार नाहीत,
आणि चांगुलाईमध्ये नाफरमानी करणार नाहीत.
जो तुम्हापैकी या गोष्टींचे पालन करेल, त्याचा पारितोषिक अल्लाहकडे आहे.
जो या गोष्टींपैकी काही करेल आणि दुनियेत त्याला शिक्षा होईल, ते त्याच्यासाठी कफारा आहे.
जो काही करेल आणि अल्लाह त्याला लपवेल, तो अल्लाहच्या हाती आहे; जो पाहिजे त्याला माफ करेल, आणि जो पाहिजे त्याला शिक्षा देईल."
आणि मग आम्ही त्याच्यासोबत या बाय’ केला.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 18]
उबादा बिन अल-समित, अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न व्हावा, तो बद्रच्या महान युद्धाचा साक्षीदार होता आणि तो त्याच्या लोकांचा नेता होता ज्यांनी अल्लाहच्या मेसेंजरला पाठिंबा देण्यासाठी एकनिष्ठेची शपथ घेतली. अल्लाह त्याला आशीर्वाद देवो आणि त्याला शांती देवो, मीनामधील अकाबाच्या रात्री - जेव्हा मेसेंजर मक्कामध्ये होता तेव्हा त्याचे मदीना येथे स्थलांतर होण्यापूर्वी - की पैगंबर, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, तो त्याच्या मित्रांमध्ये बसला होता, त्याने विचारले त्यांनी त्याला काही गोष्टींचे वचन द्यावे: पहिला: ते अल्लाहच्या पूजेत काहीही जोडत नाहीत, जरी ते थोडे असले तरी. दुसरा: ते चोरी करत नाहीत. तिसरा: त्यांनी व्यभिचार करू नये. चौथा: ते आपल्या मुलांना मारत नाहीत; त्यांच्या पुरुषांना गरिबीची भीती वाटते किंवा त्यांच्या स्त्रियांना अपमानाची भीती वाटते. पाचवा: त्यांनी खोटे बोलू नये की ते त्यांचे हात आणि पाय यांच्यामध्ये बनवतात, कारण बहुतेक क्रिया त्यांच्याबरोबर घडतात, जरी बाकीचे अवयव सहभागी होतात. सहावा: ते पैगंबराची अवज्ञा करत नाहीत, अल्लाह त्याला आशीर्वाद देईल आणि त्याला शांती देईल, जे चांगले आहे त्यांच्यापैकी जो कोणी करारात स्थिर राहील आणि त्याचे पालन करेल, त्याचे प्रतिफळ अल्लाहकडे असेल, आणि जो कोणी उल्लेख केलेल्या गोष्टींपैकी काही करेल - बहुईश्वरवाद सोडून - आणि त्याला या जगात शिक्षा दिली जाईल आणि त्याच्यावर लादण्यात येणारी शिक्षा असेल. हे त्याच्यासाठी प्रायश्चित आहे आणि पाप जप्त केले जाईल, आणि जो कोणी असे काही करतो आणि नंतर अल्लाह त्याला झाकतो, तर त्याचे प्रकरण अल्लाहवर अवलंबून असते; तो इच्छित असल्यास, तो त्याला क्षमा करेल, आणि तो त्याला शिक्षा करेल, ज्यांनी त्याच्याशी एकनिष्ठ असल्याचे वचन दिले.