Hadith: जेव्हा अल्लाहचे रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) आमच्यामध्ये होते, तेव्हा आम्ही प्रत्येक लहान आणि वृद्ध, स्वतंत्र किंवा गुलाम यांच्या वतीने एक सा‘ अन्न, किंवा एक सा‘ अकीत (सुके दही), किंवा एक सा‘ जव, किंवा एक सा‘ खजूर, किंवा एक सा‘ मनुका जकात-उल-फित्र देत होतो
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ رضي الله عنه قَالَ:
كُنَّا نُخْرِجُ إِذْ كَانَ فِينَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ زَكَاةَ الْفِطْرِ، عَنْ كُلِّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ، حُرٍّ أَوْ مَمْلُوكٍ، صَاعًا مِنْ طَعَامٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ أَقِطٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ شَعِيرٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ تَمْرٍ، أَوْ صَاعًا مِنْ زَبِيبٍ، فَلَمْ نَزَلْ نُخْرِجُهُ حَتَّى قَدِمَ عَلَيْنَا مُعَاوِيَةُ بْنُ أَبِي سُفْيَانَ رضي الله عنه حَاجًّا، أَوْ مُعْتَمِرًا فَكَلَّمَ النَّاسَ عَلَى الْمِنْبَرِ، فَكَانَ فِيمَا كَلَّمَ بِهِ النَّاسَ أَنْ قَالَ: إِنِّي أَرَى أَنَّ مُدَّيْنِ مِنْ سَمْرَاءِ الشَّامِ، تَعْدِلُ صَاعًا مِنْ تَمْرٍ، فَأَخَذَ النَّاسُ بِذَلِكَ، قَالَ أَبُو سَعِيدٍ: فَأَمَّا أَنَا فَلَا أَزَالُ أُخْرِجُهُ كَمَا كُنْتُ أُخْرِجُهُ، أَبَدًا مَا عِشْتُ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم: 985]
المزيــد ...
अबू सईद अल-खुद्री (अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न असो) यांनी सांगितले:
जेव्हा अल्लाहचे रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) आमच्यामध्ये होते, तेव्हा आम्ही प्रत्येक लहान आणि वृद्ध, स्वतंत्र किंवा गुलाम यांच्या वतीने एक सा‘ अन्न, किंवा एक सा‘ अकीत (सुके दही), किंवा एक सा‘ जव, किंवा एक सा‘ खजूर, किंवा एक सा‘ मनुका जकात-उल-फित्र देत होतो , आम्ही ते देत राहिलो, जोपर्यंत मुआविया इब्न अबी सुफियान (अल्लाह त्यांच्यावर प्रसन्न) आमच्याकडे हज किंवा उमरा करण्यासाठी आले नाहीत. त्यांनी मंचरावरून लोकांना संबोधित केले आणि त्यांनी लोकांना सांगितलेल्या गोष्टींमध्ये हे समाविष्ट होते: खरंच, मी पाहतो की सीरियाच्या गव्हाचे दोन मुद्द हे एका सा खजूराच्या बरोबरीचे आहेत. म्हणून, लोकांनी हे लागू करण्यास सुरुवात केली. अबू सईद म्हणाले: माझ्या बाबतीत, मी जिवंत असेपर्यंत ते देत राहीन.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح مسلم - 985]
पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) आणि खलिफांच्या काळात मुस्लिम लोक प्रत्येक लहान आणि मोठ्या व्यक्तीच्या वतीने एक साअ अन्न म्हणून जकात-उल-फित्र देत असत. त्यांचे अन्न जव, (मनुका): सुकी द्राक्षे, (अकित): सुकी दही आणि खजूर होते. एक सा' चार मुद्दांच्या बरोबरीचा आहे आणि एक मुद्द एका सामान्य माणसाच्या दोन मुठींच्या बरोबरीचा आहे. जेव्हा मुआविया (अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न) खलीफा म्हणून मदीना येथे आले आणि सीरियातील गहू मुबलक प्रमाणात वाढला, तेव्हा त्यांनी भाषण दिले आणि म्हटले: मला असे दिसते की दोन मुद सिरियन गहू (अर्धा सा‘) खजूराच्या एका सा‘च्या बरोबरीचा आहे, म्हणून लोकांनी हा मत स्वीकारला. अबू सईद अल-खुद्री (अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न असो) म्हणाले: माझ्या बाबतीत, मी जिवंत असेपर्यंत पैगंबरांच्या हयातीत जसे देत होतो तसेच देत राहीन.
Benefits from the Hadith
- पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांच्या काळात जकात-उल-फित्रची रक्कम स्पष्ट करणे; अन्नाचा प्रकार किंवा किंमत काहीही असो, एक सा.
- सर्व मानवी अन्न जकात-उल-फित्र म्हणून देण्यास वैध आहे; तथापि, या चार प्रकारांचा विशेषतः उल्लेख करण्यात आला कारण पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांच्या काळात ते मुख्य अन्न होते.
- जकात-उल-फित्र अन्नाऐवजी पैशाच्या स्वरूपात देणे वैध नाही.
- "शर्ह मुस्लिम" वर भाष्य करताना, अन-नवावी म्हणाले: जेव्हा साथीदारांमध्ये मतभेद असतात, तेव्हा काहींचे मत इतरांपेक्षा जास्त वैध नसते, म्हणून आपण इतर पुराव्यांचा संदर्भ घेतला पाहिजे, आम्हाला आढळले की हदीसचा स्पष्ट अर्थ आणि उपमा दोन्ही इतर प्रकारच्या अन्नाप्रमाणे गव्हाच्या पूर्ण सा'च्या आवश्यकतेवर सहमत आहेत आणि म्हणूनच ते स्वीकारले पाहिजे.
- इब्न हजर म्हणाले: अबू सईदच्या हदीसमध्ये, त्यांनी भविष्यसूचक परंपरांचे काटेकोरपणे पालन केले आणि त्यांचे पालन केले आणि मजकूर पुरावा असताना वैयक्तिक तर्काचा अवलंब न करण्याचे पुरावे आहेत, मुआवियाने जे केले आणि लोकांचा त्याच्याशी असलेला करार, ते इज्तिहाद (स्वतंत्र तर्क) ची परवानगी दर्शवते, जे प्रशंसनीय आहे. तथापि, जेव्हा स्पष्ट मजकूर अस्तित्वात असतो तेव्हा इज्तिहाद अवैध मानला जातो.