Hadith: “បុគ្គលគ្រប់រូបដែលសាងបាបកម្ម បន្ទាប់មក គេក្រោកឈរ ហើយធ្វើការជម្រះសម្អាត(យកវូហ្ទុ) បន្ទាប់មក គេសឡាត។ បន្ទាប់មកទៀត គេសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះ នោះអល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងអភ័យទោសឲ្យគេ

‌عن عَلِيٍّ قَالَ: إِنِّي كُنْتُ رَجُلًا إِذَا سَمِعْتُ مِنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حَدِيثًا نَفَعَنِي اللهُ مِنْهُ بِمَا شَاءَ أَنْ يَنْفَعَنِي بِهِ، وَإِذَا حَدَّثَنِي رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِهِ اسْتَحْلَفْتُهُ، فَإِذَا حَلَفَ لِي صَدَّقْتُهُ، وَإِنَّهُ حَدَّثَنِي ‌أَبُو بَكْرٍ، وَصَدَقَ أَبُو بَكْرٍ، قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:
«مَا مِنْ رَجُلٍ يُذْنِبُ ذَنْبًا، ثُمَّ يَقُومُ فَيَتَطَهَّرُ، ثُمَّ يُصَلِّي، ثُمَّ يَسْتَغْفِرُ اللهَ، إِلَّا غَفَرَ اللهُ لَهُ»، ثُمَّ قَرَأَ هَذِهِ الْآيَةَ: {وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ} [آل عمران: 135].
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي والنسائي في الكبرى وابن ماجه وأحمد] - [سنن الترمذي: 406]

អំពី អាលី បាននិយាយថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំជាមនុស្សម្នាក់ដែលនៅពេលណាខ្ញុំបានឮហាទីស្ហណាមួយពីរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ នោះ គឺអល់ឡោះជាម្ចាស់បានផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់ខ្ញុំពីហាទីស្ហនោះតាមអ្វីដែលទ្រង់មានចេតនា។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលសហាហ្ពាត់ណាម្នាក់និយាយប្រាប់ខ្ញុំ(នូវហាទីស្ហណាមួយ) គឺខ្ញុំនឹងសុំឲ្យគេស្បថ។ ប្រសិនបើគេស្បថហើយ នោះខ្ញុំនឹងជឿគេ។ ហើយពិតណាស់ អាពូហ្ពាកើរ បាននិយាយប្រាប់ខ្ញុំ(នូវហាទីស្ហមួយ) ហើយអាពូហ្ពាកើរ គឺជាមនុស្សសច្ចៈ ដោយគាត់បាននិយាយថា៖ ខ្ញុំបានឮរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖
“បុគ្គលគ្រប់រូបដែលសាងបាបកម្ម បន្ទាប់មក គេក្រោកឈរ ហើយធ្វើការជម្រះសម្អាត(យកវូហ្ទុ) បន្ទាប់មក គេសឡាត។ បន្ទាប់មកទៀត គេសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះ នោះអល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងអភ័យទោសឲ្យគេ”។ បន្ទាប់មក លោកបានសូត្រអាយ៉ាត់នេះ៖ ﴿وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ ﴾ [سورة آل عمران(135)] (ហើយនិងអ្នកដែលនៅពេលណាដែលពួកគេសាងអំពើអាក្រក់អ្វីមួយ ឬពួកគេបំពានលើខ្លួនឯង គឺពួកគេនឹកឃើញអល់ឡោះ ហើយពួកគេសុំអភ័យទោសចំពោះបាបកម្មរបស់ពួកគេ)។
[صحيح] - [رواه أبو داود والترمذي والنسائي في الكبرى وابن ماجه وأحمد] - [سنن الترمذي - 406]

Explanation

ណាពី ﷺ លោកបានប្រាប់ថា ខ្ញុំបម្រើអល់ឡោះគ្រប់រូបដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាប ក្រោយមក គេយកវូហ្ទុយ៉ាងល្អ បន្ទាប់មក គេក្រោកឈរសឡាតពីររ៉ក្អាត់ដោយនៀតសារភាពកំហុស(តាវហ្ពាត់)ចំពោះអំពើបាបនោះ រួចសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះ នោះអល់ឡោះជាម្ចាស់នឹងអភ័យទោសឲ្យរូបគេ។ បន្ទាប់មក ណាពី ﷺ លោកបានសូត្រនូវបន្ទូលរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ ﴿وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ﴾ [سورة آل عمران(135)] (ហើយនិងអ្នកដែលនៅពេលណាដែលពួកគេសាងអំពើអាក្រក់អ្វីមួយ ឬពួកគេបំពានលើខ្លួនឯង គឺពួកគេនឹកឃើញអល់ឡោះ ហើយពួកគេសុំអភ័យទោសចំពោះបាបកម្មរបស់ពួកគេ។ ហើយគ្មានអ្នកណាដែលអភ័យទោសនូវបាបកម្មទាំងឡាយក្រៅពីអល់ឡោះឡើយ។ ហើយពួកគេមិនរឹងរូសចំពោះអ្វីដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្ដនោះទេ ខណៈដែលពួកគេដឹងហើយនោះ)។ (អាលីអ៊ិមរ៉ន៖១៣៥)

Benefits from the Hadith

1. ជំរុញឱ្យប្រតិបត្តិសឡាត រួចសុំការអភ័យទោសពីអល់ឡោះបន្ទាប់ពីសាងបាបកម្មរួច។
2. បញ្ជាក់ពីភាពទូលំទូលាយនៃការអភ័យទោសរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ ហើយនិងការទទួលយករបស់ទ្រង់ចំពោះការសារភាពកំហុស និងការសុំការអភ័យទោស។