Hadis: "Allah Teâlâ’nın, kullarına olan merhameti, bu kadının çocuğuna gösterdiğinden çok daha büyüktür."

عن عمر بن الخطاب رضي الله عنه قال: قَدِمَ رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم بِسَبْيٍ فإذا امرأةٌ مِنَ السَّبْيِ تَسْعَى، إِذْ وَجَدَتْ صَبِيَّا في السَّبْيِ أَخَذَتْهُ فَأَلْزَقَتْهُ بِبَطْنِهَا فَأَرْضَعَتْهُ، فقال رسولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم : «أَتَرَوْنَ هَذِهِ المرأةَ طَارِحَةً وَلَدَهَا في النَّارِ؟» قلنا: لا واللهِ. فقال: «للهُ أَرْحَمُ بِعِبَادِهِ مِنْ هَذِهِ بِوَلَدِهَا».
[صحيح] - [متفق عليه]

Ömer b. el-Hattab –radıyallahu anh-’tan rivayet edildiğine göre, o şöyle demiştir:’’Rasûlullah –sallallahu aleyhi ve sellem- bir grup esir ile birlikte gelmişti. Bir de baktık ki esirler içinde bir kadın var, sağa-sola koşuşturuyor. O anda esirler içinde bir bebek gördü. Onu alıp göğsüne bastırdı ve emzirmeye başladı. Bunun üzerine Rasûlullah –sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: ‘’Ne dersiniz, bu kadın hiç çocuğunu ateşe atar mı?’’ Dedik ki: ’’Hayır, vallahi atmaz." Rasûlullah –sallallahu aleyhi ve sellem- buyurdu ki: ’’Allah Teâlâ’nın, kullarına olan merhameti, bu kadının çocuğuna gösterdiğinden çok daha büyüktür.’’
[Sahih Hadis] - [Muttefekun Aleyh]

Şerh

Rasûlullah –sallallahu aleyhi ve sellem-’in yanına bir grup esir getirildi. Bir de baktık ki esirler içinde bir kadın var, sağa-sola koşuşturuyor. O anda esirler içinde bir bebek gördü. Onu alıp göğsüne bastırdı ve emzirmeye başladı. Bunun üzerine Rasûlullah –sallallahu aleyhi ve sellem- ve sahabeleri Allah’ın rahmetinin annenin merhametinden daha büyük olduğunu anladılar.