عَنْ عُمَرَ بْنِ الخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ:
قَدِمَ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَبْيٌ، فَإِذَا امْرَأَةٌ مِنَ السَّبْيِ قَدْ تَحْلُبُ ثَدْيَهَا تَسْقِي، إِذَا وَجَدَتْ صَبِيًّا فِي السَّبْيِ أَخَذَتْهُ، فَأَلْصَقَتْهُ بِبَطْنِهَا وَأَرْضَعَتْهُ، فَقَالَ لَنَا النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَتُرَوْنَ هَذِهِ طَارِحَةً وَلَدَهَا فِي النَّارِ؟» قُلْنَا: لاَ، وَهِيَ تَقْدِرُ عَلَى أَلَّا تَطْرَحَهُ، فَقَالَ: «لَلَّهُ أَرْحَمُ بِعِبَادِهِ مِنْ هَذِهِ بِوَلَدِهَا».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 5999]
المزيــد ...
از عمر بن خطاب رضی الله عنه روایت است که می گوید:
تعدادی اسير جنگی را نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم آوردند، زنی در ميان اسيران به اين سو و آن سو می دويد؛ تا شیر گیر مانده در سینه اش را برای کودک بدهد، ناگهان کودکی را در ميان اسيران ديد (که فرزندش بود)؛ پس او را در آغوش گرفت و به او شير داد. آنگاه رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «أَتَرَوْنَ هَذِهِ المرأةَ طَارِحَةً وَلَدَهَا في النَّارِ؟»: «آيا به نظرِ شما اين مادر فرزندش را در آتش می اندازد؟» گفتيم: نه، به الله سوگند (امکان ندارد چنين کاری بکند). رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «للهُ أَرْحَمُ بِعِبَادِهِ مِنْ هَذِهِ بِوَلَدِهَا»: «قطعا الله نسبت به بندگانش از اين مادر نسبت به فرزندش مهربان تر است».
[صحیح] - [متفق علیه] - [صحیح بخاری - 5999]
از هوازن اسیرانی را نزد پیامبر صلی الله علیه وسلم را آوردند، زنی در ميان اسيران به اين سو و آن سو می دويد؛ تا شیر گیر مانده در سینه اش را برای کودکش بدهد، ناگهان کودک را در ميان اسيران ديد (که فرزندش بود)؛ پس او را در آغوش گرفت و به او شير داد، آنگاه رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: آيا به نظرِ شما اين مادر فرزندش را در آتش می اندازد؟ گفتیم: نخیر، هرگز این کار را نمی کند. فرمود: قطعا الله متعال نسبت به بندگان مسلمانش از اين مادر نسبت به فرزندش مهربان تر است.