عَنْ أَبِي مُوسَى الأَشْعَرِيِّ رضي الله عنه قَالَ:
أَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي رَهْطٍ مِنَ الأَشْعَرِيِّينَ أَسْتَحْمِلُهُ، فَقَالَ: «وَاللَّهِ لاَ أَحْمِلُكُمْ، مَا عِنْدِي مَا أَحْمِلُكُمْ» ثُمَّ لَبِثْنَا مَا شَاءَ اللَّهُ فَأُتِيَ بِإِبِلٍ، فَأَمَرَ لَنَا بِثَلاَثَةِ ذَوْدٍ، فَلَمَّا انْطَلَقْنَا قَالَ بَعْضُنَا لِبَعْضٍ: لاَ يُبَارِكُ اللَّهُ لَنَا، أَتَيْنَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَسْتَحْمِلُهُ فَحَلَفَ أَنْ لاَ يَحْمِلَنَا فَحَمَلَنَا، فَقَالَ أَبُو مُوسَى: فَأَتَيْنَا النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَذَكَرْنَا ذَلِكَ لَهُ، فَقَالَ: «مَا أَنَا حَمَلْتُكُمْ، بَلِ اللَّهُ حَمَلَكُمْ، إِنِّي وَاللَّهِ -إِنْ شَاءَ اللَّهُ- لا أَحْلِفُ عَلَى يَمِينٍ، فَأَرَى غَيْرَهَا خَيْرًا مِنْهَا، إِلَّا كَفَّرْتُ عَنْ يَمِينِي، وَأَتَيْتُ الَّذِي هُوَ خَيْرٌ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 6718]
المزيــد ...
អំពី អាពូមូសា អាល់អាស្ហអារី رضي الله عنه បាននិយាយថា៖
ខ្ញុំបានមកជួបរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ជាមួយនឹងមនុស្សមួយក្រុមដែលមកពីកុលសម្ព័ន្ធ អាល់អាស្ហអារី ដើម្បីសុំឱ្យលោកផ្តល់សត្វជំនិះ។ ពេលនោះ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! ខ្ញុំមិនអាចផ្តល់សត្វជំនិះដល់ពួកអ្នកឡើយ។ ខ្ញុំគ្មានអ្វីសម្រាប់ឱ្យពួកអ្នកជិះនោះទេ”។ បន្ទាប់មក ពួកយើងបានស្នាក់នៅមួយរយៈពេលដែលអល់ឡោះចេតនា។ ក្រោយមក គេបាននាំសត្វអូដ្ឋមក។ ពេលនោះ លោកក៏បានបង្គាប់ប្រើឱ្យផ្តល់សត្វអូដ្ឋបីក្បាលដល់ពួកយើង។ នៅពេលដែលពួកយើងចេញដំណើរ ពួកយើងបាននិយាយគ្នាថា៖ អល់ឡោះជាម្ចាស់មិនផ្តល់ពរជ័យដល់ពួកយើងឡើយ។ ពួកយើងបានមកជួបរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ដើម្បីសុំសត្វជិះ ហើយលោកបានស្បថថា លោកមិនអាចផ្តល់សត្វជំនិះដល់ពួកយើងឡើយ តែលោកបែរជាបានផ្តល់ឱ្យពួកយើងទៅវិញ។ អាពូមូសាបាននិយាយថា៖ ពួកយើងក៏ទៅជួបនឹងណាពី ﷺ ហើយបានរៀបរាប់រឿងនេះប្រាប់ដល់លោក។ ពេលនោះ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ខ្ញុំមិនបានផ្តល់សត្វជំនិះដល់ពួកអ្នកនោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ គឺអល់ឡោះជាម្ចាស់ទេដែលបានផ្តល់សត្វជំនិះឱ្យពួកអ្នក។ សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! ប្រសិនបើអល់ឡោះមានចេតនា បើសិនជាខ្ញុំស្បថលើប្រការអ្វីមួយ ក្រោយមក ខ្ញុំឃើញថា ប្រការផ្សេង គឺល្អជាង នោះខ្ញុំនឹងធ្វើការពិន័យជម្រុះសម្បថរបស់ខ្ញុំ ហើយធ្វើនូវប្រការដែលល្អជាងនោះ”។
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 6718]
អាពូមូសា អាល់អាស្ហអារី رضي الله عنه បានប្រាប់ថា ពិតណាស់ គាត់បានមកជួបណាពី ﷺ រួមជាមួយនឹងមនុស្សមួយក្រុមពីកុលសម្ព័ន្ធរបស់គាត់។ គោលបំណងរបស់ពួកគេ គឺដើម្បីស្នើសុំណាពី ﷺ ឱ្យផ្តល់សត្វអូដ្ឋដល់ពួកគេជិះដើម្បីទៅចូលរួមប្រយុទ្ធ(ជីហាត)។ ពេលនោះ ណាពី ﷺ បានស្បថថា លោកមិនអាចផ្តល់សត្វជំនិះដល់ពួកគេឡើយ ហើយលោកក៏មិនមានអ្វីដើម្បីនឹងដឹកពួកគេនោះដែរ។ ហេតុនេះ ពួកគេក៏ត្រឡប់ទៅវិញ ហើយស្នាក់នៅមួយរយៈ។ ក្រោយមក ណាពី ﷺ បានទទួលសត្វអូដ្ឋចំនួនបីក្បាល។ លោកក៏បញ្ជូនសត្វអូដ្ឋទាំងនោះទៅកាន់ពួកគេ។ ពេលនោះ ពួកគេបាននិយាយគ្នាថា៖ អល់ឡោះជាម្ចាស់មិនផ្តល់ពរជ័យដល់ពួកយើងចំពោះអូដ្ឋទាំងនេះនោះទេ ពីព្រោះណាពី ﷺ បានស្បថថា លោកមិនអាចផ្តល់សត្វជំនិះដល់ពួកយើងឡើយ។ ដូចនេះ ពួកគេក៏ទៅជួបណាពី ﷺ ហើយសួរលោកអំពីរឿងនេះ។ ណាពី ﷺ បានឆ្លើយថា៖ អ្នកដែលផ្តល់សត្វជំនិះដល់ពួកអ្នក គឺអល់ឡោះជាម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះ ព្រោះទ្រង់ជាអ្នកចង្អុលបង្ហាញ និងផ្តល់លាភសក្ការៈ។ ចំណែកឯខ្ញុំគឺគ្រាន់តែជាមូលហេតុដែលធ្វើឱ្យវាកើតឡើងតាមរយៈដៃរបស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ។ បន្ទាប់មក ណាពី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! ប្រសិនបើអល់ឡោះមានចេតនា បើសិនជាខ្ញុំស្បថថានឹងធ្វើអ្វីមួយ ឬមិនធ្វើអ្វីមួយ ហើយខ្ញុំឃើញថា ការធ្វើអ្វីផ្សេងពីការស្បថនោះ គឺល្អជាង នោះខ្ញុំនឹងធ្វើអ្វីដែលល្អជាង ហើយបោះបង់ការស្បថនោះ និងធ្វើការពិន័យជម្រុះសម្បថរបស់ខ្ញុំ។