ჰადისი: როდესაც ალლაჰი შეიყვარებს რომელიმე მონას, ის უხმობს ჯიბრილს და ეუბნება: 'მე მიყვარს ესა და ეს, ამიტომ შენც შეიყვარე იგი, მაშინ ჯიბრილიც შეიყვარებს მას

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ:
«إِنَّ اللهَ إِذَا أَحَبَّ عَبْدًا دَعَا جِبْرِيلَ فَقَالَ: إِنِّي أُحِبُّ فُلَانًا فَأَحِبَّهُ، قَالَ: فَيُحِبُّهُ جِبْرِيلُ، ثُمَّ يُنَادِي فِي السَّمَاءِ فَيَقُولُ: إِنَّ اللهَ يُحِبُّ فُلَانًا فَأَحِبُّوهُ، فَيُحِبُّهُ أَهْلُ السَّمَاءِ، قَالَ ثُمَّ يُوضَعُ لَهُ الْقَبُولُ فِي الْأَرْضِ، وَإِذَا أَبْغَضَ عَبْدًا دَعَا جِبْرِيلَ فَيَقُولُ: إِنِّي أُبْغِضُ فُلَانًا فَأَبْغِضْهُ، قَالَ فَيُبْغِضُهُ جِبْرِيلُ، ثُمَّ يُنَادِي فِي أَهْلِ السَّمَاءِ إِنَّ اللهَ يُبْغِضُ فُلَانًا فَأَبْغِضُوهُ، قَالَ: فَيُبْغِضُونَهُ، ثُمَّ تُوضَعُ لَهُ الْبَغْضَاءُ فِي الْأَرْضِ».
[صحيح] - [صحيح مسلم] - [صحيح مسلم: 2637]

გადმოცემულია აბუ ჰურაირასგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა:
«როდესაც ალლაჰი შეიყვარებს რომელიმე მონას, ის უხმობს ჯიბრილს და ეუბნება: 'მე მიყვარს ესა და ეს, ამიტომ შენც შეიყვარე იგი, მაშინ ჯიბრილიც შეიყვარებს მას, შემდეგ ზეცაში გამოაცხადებს: ალლაჰს უყვარს ესა და ეს, ამიტომ შეიყვარეთ ის. და ზეცის მკვიდრნი მას შეიყვარებენ, ხოლო მიწაზე მას სიყვარული და მიღება მიენიჭება, მაგრამ როდესაც ალლაჰს სძულს ვინმე, ის უხმობს ჯიბრილს და ეუბნება: მე მძულს ესა და ეს, ამიტომ შენც შეიძულე იგი, მაშინ ჯიბრილი შეიძულებს მას და ზეცაში გამოაცხადებს: ალლაჰს სძულს ესა და ეს, ამიტომ შეიძულეთ იგი, მაშინ ზეცის მკვიდრებიც შეიძულებენ მას, და მიწაზე მის მიმართ სიძულვილი გავრცელდება».
[სანდო (საჰიჰ)] - [შეთანხმებული] - [საჰიჰ მუსლიმ - 2637]

განმარტება

წინასწარმეტყველმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გვაუწყა, რომ როდესაც ალლაჰს უყვარს მისი მორწმუნე მონა, რომელიც ემორჩილება მის ბრძანებებს და შორდება მის აკრძალვებს, ის უხმობს ჯიბრილს და ეუბნება: უზენაეს ალლაჰს უყვარს ესა და ეს, ამიტომ შენც შეიყვარე იგი. მაშინ ანგელოზთა ბატონი ჯიბრილი, შეიყვარებს მას და ზეცის ანგელოზებს ასე მიმართავს: თქვენს ღმერთს უყვარს ესა და ეს, ამიტომ თქვენც შეიყვარეთ იგი, მაშინ ზეცის მცხოვრებლები შეიყვარებენ მას, შემდეგ კი მას სიყვარული და მიღება მიენიჭება მორწმუნეთა გულებში, ისინი მასთან სიმპათიით, სიყვარულითა და კმაყოფილებით განეწყობიან. როდესაც ალლაჰს სძულს რომელიმე მონა, ის უხმობს ჯიბრილს და ეუბნება: მე მძულს ესა და ეს, ამიტომ შენც შეიძულე იგი, მაშინ ჯიბრილი შეიძულებს მას, შემდეგ კი ზეცის მკვიდრებში გამოაცხადებს: თქვენს ღმერთს სძულს ესა და ეს, ამიტომ თქვენც შეიძულეთ იგი, მაშინ ზეცის მცხოვრებლები შეიძულებენ მას, და შემდეგ მასზე სიძულვილი და მტრობა დაფუძნდება მორწმუნეთა გულებში.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. აბუ მუჰამმად იბნ აბი ჯამრამ თქვა: «ჯიბრილისთვის ამ ბრძანების მინიჭება, ვიდრე სხვა ანგელოზებისთვის, მიუთითებს მის მაღალ მდგომარეობაზე უზენაეს ალლაჰთან სხვა ანგელოზებთან შედარებით».
2. ვისაც ალლაჰი შეიყვარებს, მას შეიყვარებენ როგორც ზეცაში, ისე მიწაზე. ხოლო ვისაც ალლაჰი შეიძულებს, მას შეიძულებენ როგორც ზეცაში, ისე მიწაზე.
3. ას-სინდიმ თქვა: «მის სიტყვებში „და მას მიწაზე მიღება მიენიჭება'', არ იგულისხმება ზოგადობა, არამედ ეს დამოკიდებულია იმაზე, რამდენად ისურვა ალლაჰმა მისთვის მიღება მიწაზე, როგორ შეიძლება ეს იყოს აბსოლუტური, როდესაც ცნობილია, რომ ბოროტნი მტრობენ კეთილშობილთ».
4. მოწოდება სიკეთის საქმეების სრულყოფილად შესრულებისკენ, მათი ყველა სახით – როგორც ვალდებულებები, ისე სუნნა, და გაფრთხილება ცოდვებისა და ბიდ’ათებისგან, რადგან ისინი ალლაჰის რისხვის მიზეზი შეიძლება გახდნენ.
5. იბნ ჰაჯარმა თქვა: «ამ ჰადისიდან შეგვიძლია გამოვიტანოთ დასკვნა, რომ ადამიანთა გულების სიყვარული ალლაჰის სიყვარულის ნიშანია. ამას ადასტურებს ჰადისი ჯანაზას შესახებ: ''თქვენ ხართ ალლაჰის მოწმენი მიწაზე''».
6. იბნ ალ-არაბი ალ-მაალიქიმ თქვა: «მიწის მკვიდრებში იგულისხმებიან ისინი, ვინც მას იცნობს, და არა ისინი, ვინც მას არ იცნობს ან მასზე არაფერი სმენია».