ჰადისი: ვინც თავის ძმას უსამართლოდ მოექცა, იქნება ეს მისი ღირსების შელახვა თუ რაიმე სხვა, დღესვე უნდა სთხოვოს პატიება, სანამ დინარი და დირჰამი აღარ იარსებებს

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَنْ كَانَتْ لَهُ مَظْلَمَةٌ لِأَخِيهِ مِنْ عِرْضِهِ أَوْ شَيْءٍ فَلْيَتَحَلَّلْهُ مِنْهُ اليَوْمَ، قَبْلَ أَلا يَكُونَ دِينَارٌ وَلاَ دِرْهَمٌ، إِنْ كَانَ لَهُ عَمَلٌ صَالِحٌ أُخِذَ مِنْهُ بِقَدْرِ مَظْلَمَتِهِ، وَإِلَمْ تَكُنْ لَهُ حَسَنَاتٌ أُخِذَ مِنْ سَيِّئَاتِ صَاحِبِهِ فَحُمِلَ عَلَيْهِ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 2449]

აბუ ჰურაირა (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოსცემს, რომ ალლაჰის შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა:
«ვინც თავის ძმას უსამართლოდ მოექცა, იქნება ეს მისი ღირსების შელახვა თუ რაიმე სხვა, დღესვე უნდა სთხოვოს პატიება, სანამ დინარი და დირჰამი აღარ იარსებებს, თუ მას აქვს კეთილი საქმეები, მისგან მისი უსამართლობის შესაბამისად წაიღებენ. ხოლო თუ მას არ ექნება კეთილი საქმეები, მისი ძმის ცოდვებიდან აიღებენ და მას დააკისრებენ».
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა ალ-ბუხარიმ] - [საჰიჰ ალ-ბუხარი - 2449]

განმარტება

ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თითოეულ ადამიანს, ვინც უსამართლოდ მოექცა თავისი მუსლიმი ძმას ღირსების, ქონების ან სისხლის საკითხში, რომ ჯერ კიდევ ამ ცხოვრებაში სთხოვოს მას პატიება, სანამ არ დამდგარა განკითხვის დღე, როცა ვერავითარი ოქროს დინარი და ვერცხლის დირჰამი ვერ გამოისყიდის ადამიანს მისი ჩადენილი უსამართლობისგან, იმ დღეს, სამართლიანობა აღსრულდება კეთილი და ცუდი საქმეების გადანაწილებით: დაჩაგრული მიიღებს მტყუანის კეთილ საქმეებს მისი უსამართლობის შესაბამისი ზომით, ხოლო თუ მტყუანს კეთილი საქმეები არ აღმოაჩნდება, დაჩაგრულის ცოდვები გადაეცემა მას და ამით მასზე დაწესდება სასჯელი.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. უსამართლობისა და ძალადობისგან თავის არიდებისკენ სწრაფვა.
2. მოწოდება, დროულად განიწმინდოს ადამიანი იმ ვალდებულებებისგან, რაც მასზე სხვა ადამიანთა უფლებებთან დაკავშირებით დააწვა.
3. კეთილი საქმეები ნადგურდება და მათი ნაყოფი ქრება, როდესაც ადამიანი სხვებს უსამართლოდ ეპყრობა და მათ ზიანს აყენებს.
4. მსახურთა უფლებებს ალლაჰი არ მიუტევებს, გარდა იმ შემთხვევისა, თუ ისინი დაბრუნდება მათ მფლობელებს.
5. დინარი და დირჰამი ამქვეყნად სარგებლის მოპოვების საშუალებებია, ხოლო განკითხვის დღეს – კეთილი და ცუდი საქმეები.
6. ზოგიერთი სწავლულის თქმით, ღირსების საკითხში, თუ დაჩაგრულმა არ იცის მის მიმართ ჩადენილი უსამართლობის შესახებ, არ არის აუცილებელი, რომ მჩაგვრელმა ამის შესახებ აცნობოს მას. მაგალითად, თუ ვინმე სხვისი შეურაცხყოფით იყო დაკავებული ზოგიერთ შეკრებაში და შემდეგ მოინანია, არ არის საჭირო, რომ ამის შესახებ უთხრას იმ ადამიანს. ამის ნაცვლად, მისთვის უნდა ილოცოს, ითხოვოს ალლაჰისგან მისთვის მიტევება და იმავე შეკრებებში, სადაც მას შეურაცხყოფდა, მის შესახებ მხოლოდ კარგი თქვას. ამ გზით იგი შეძლებს თავისი ცოდვის გამოსწორებას.