عن أبي هريرة رضي الله عنه مرفوعاً: «مَنْ كَانَتْ عِندَهُ مَظْلَمَةٌ لِأَخِيهِ، مِنْ عِرْضِهِ أو مِنْ شَيْءٍ، فَلْيَتَحَلَّلْهُ مِنْهُ اليومَ قَبْلَ أَن لا يَكُونَ دِينَارٌ ولا دِرْهَمٌ؛ إِنْ كَانَ له عَمَلٌ صَالِحٌ أُخِذَ مِنْهُ بِقَدْرِ مَظْلَمَتِهِ، وَإِن لَمْ يَكُنْ لَهُ حَسَنَاتٌ أَخَذَ مِنْ سَيِّئَاتِ صَاحِبِهِ فَحُمِلَ عَلَيْهِ».
[صحيح] - [رواه البخاري]
المزيــد ...
Daga Abu Huraira - Allah ya yarda da shi - da isnadi: “Duk wanda yake da duhu tare da dan’uwansa, daga mutuncinsa ko daga wani abu, to ya canza rayuwarsa a gabansa, kuma babu lokacinsa. Idan yana da aikin kwarai, to an dauke shi zuwa ga tsananin duhun sa, idan kuma bashi da kyawawan ayyuka, sai ya debi daga cutarwar mai shi.
[Ingantacce ne] - [Buhari ne ya rawaito shi]
Wannan hadisin yana nuna wani bangare na adalci na zamantakewa wanda musulunci yake matukar son yadawa tsakanin sahun ‘ya’yansa.Abu Huraira, Allah ya yarda da shi, ya gaya masa cewa Manzon Allah, tsira da amincin Allah su tabbata a gare shi, ya ce: (Wanda yake da duhu) wato: Abin da azzalumi ya dauka ko aka nuna masa. Fadinsa: (ga dan uwansa) yana nufin: a addini. Wannan babban laifin ya hada da abubuwa da dama, wadanda suka hada da: (Bayyanar da shi): bayani game da korafi, wanda shi ne abin da ya kiyaye daga kansa, nasabarsa da lissafinsa, kuma ya ki janyewa daga gare ta. Ko kuma (wani abu) wato: wani al'amari, kamar karɓar kuɗin sa ko hana shi yin amfani da shi, ko kuma ya zama gama gari ne bayan kasaftawa. Don haka abin da zai yi in ban da (narkewa) shi ne: bari azzalumi ya nemi narkar da abin da ya ambata (daga gare shi), watau daga wanda aka zalunta, kuma abin da ke tabbatar da hanzari shi ne fadinsa: (a yau) wato: a zamanin duniyar haduwa da shi da cewa: (kafin hakan ba ta kasance) wannan shi ne: babu (dinari ko a'a) Dirhami): Magana ce a ranar tashin alkiyama kuma a cikin maganar gargaɗi ne cewa dole ne ya narkar da ita, koda kuwa ya kashe dinari da dirhamin a ba da zaluncinsa, saboda karɓar dinari da dirhami a yau a kan warwarewa ya fi sauƙi fiye da ɗaukar kyawawan ayyuka ko sanya munanan ayyuka a kan kimanta rashin narkewar kamar yadda ya nuna da cewa (Idan har yana da wani aiki na adalci) wannan shi ne: ya zama mai imani da aikata ba daidai ba kuma ba a gafarta masa abin da ya aikata ba, sakamakon haka shi ne: (karba): wannan shi ne: aikinsa na adalci (daga gare shi): daga mai zaluntar wani, kuma wannan karbar da azaba yana faruwa: Sanin yawan biyayya da bijirewa shi ne adadi da yanayin yadda aka ba da iliminsa zuwa ga Allah, tsarki ya tabbata a gare shi, da kuma hakan.Kuma idan mai yin hakan yana daga cikin masu fatarar kudi a ranar tashin kiyama, to, sai ya yi salati da sallama a gare shi, ya ce a ciki: (Kuma idan ba su kasance ba) wannan shi ne, babu kyawawan ayyuka, watau babu kyau ko babu. Za a yi masa hisabi game da dora kafadunsa da kuma kara masa azaba: (Ya karbo daga zunuban maigidansa) wato: wanda aka zalunta (kuma an tuhume shi a kansa): ma'ana, an dora shi a kan azzalumin.