عَن أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رضي الله عنه قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَا بَالُ أَقْوَامٍ يَرْفَعُونَ أَبْصَارَهُمْ إِلَى السَّمَاءِ فِي صَلاَتِهِمْ»، فَاشْتَدَّ قَوْلُهُ فِي ذَلِكَ، حَتَّى قَالَ: «لَيَنْتَهُنَّ عَنْ ذَلِكَ أَوْ لَتُخْطَفَنَّ أَبْصَارُهُمْ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 750]
المزيــد ...
Enes b. Mâlik -radıyallahu anh-'dan rivayet edildiğine göre, o şöyle demiştir: Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:
«Bazı kimselere ne oluyor ki, namazlarında gözlerini gökyüzüne dikiyorlar?» Sonra sözünü daha da şiddetlendirdi ve; «Ya bundan vazgeçerler, ya da gözlerinin nuru alınır da kör olurlar.»
[Sahih Hadis] - [Buhârî rivayet etmiştir] - [صحيح البخاري - 750]
Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem-, namaz kılarken veya başka bir şekilde gözlerini göğe kaldıranları uyarmıştır. Ardından, bu davranışı sergileyenlere yönelik uyarısını ve tehdidini daha da artırarak, gözlerinin bir anda alınıp götürüleceğinden ve görme nimetini kaybettiklerinde bunun farkına bile varmayacaklarından korktuğunu belirtmiştir.