عَنْ حُذَيْفَةَ رَضيَ اللهُ عنه قَالَ:
كُنَّا إِذَا حَضَرْنَا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ طَعَامًا لَمْ نَضَعْ أَيْدِيَنَا حَتَّى يَبْدَأَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَيَضَعَ يَدَهُ، وَإِنَّا حَضَرْنَا مَعَهُ مَرَّةً طَعَامًا، فَجَاءَتْ جَارِيَةٌ كَأَنَّهَا تُدْفَعُ، فَذَهَبَتْ لِتَضَعَ يَدَهَا فِي الطَّعَامِ، فَأَخَذَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِيَدِهَا، ثُمَّ جَاءَ أَعْرَابِيٌّ كَأَنَّمَا يُدْفَعُ فَأَخَذَ بِيَدِهِ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ الشَّيْطَانَ يَسْتَحِلُّ الطَّعَامَ أَنْ لَا يُذْكَرَ اسْمُ اللهِ عَلَيْهِ، وَإِنَّهُ جَاءَ بِهَذِهِ الْجَارِيَةِ لِيَسْتَحِلَّ بِهَا فَأَخَذْتُ بِيَدِهَا، فَجَاءَ بِهَذَا الْأَعْرَابِيِّ لِيَسْتَحِلَّ بِهِ فَأَخَذْتُ بِيَدِهِ، وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، إِنَّ يَدَهُ فِي يَدِي مَعَ يَدِهَا».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2017]
المزيــد ...
អំពី ហ៊ូហ្សៃហ្វះ رضي الله عنه បាននិយាយថា៖
នៅពេលពួកយើងចូលរួមទទួលទានអាហារជាមួយរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ម្ដងៗ ពួកយើងមិនទាន់ដាក់ដៃរបស់ពួកយើង(ចាប់អាហារ)នោះឡើយ ទាល់តែរ៉ស៊ូលុលឡោះចាប់ផ្ដើមមុនដោយដាក់ដៃរបស់លោក(ចាប់អាហារ)។ មានពេលមួយនោះ ពួកយើងបានទទួលទានអាហារជាមួយលោក ស្រាប់តែមានកេ្មងស្រីម្នាក់បានមកដល់ហាក់ដូចជាត្រូវគេច្រាន។ នាងបានដាក់ដៃរបស់នាងនៅលើអាហារនោះ។ ពេលនោះ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ បានចាប់ដៃរបស់នាង។ ក្រោយមក មកមានបុរសជនបទម្នាក់បានមកដល់ដូចត្រូវគេច្រានដែរ។ លោកក៏បានចាប់ដៃបុរសនោះទៀត ហើយលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ពិតណាស់ ស្ហៃតនវាទាមទារអាហារដែលគេមិនរំលឹកនាមរបស់អល់ឡោះនៅពេលទទួលទានអាហារនោះ ហើយវាបានជំរុញកេ្មងស្រីនេះឲ្យមកដល់ដើម្បីវាអាចស៊ីអាហារនេះបាន។ ហេតុនេះហើយទើបខ្ញុំចាប់ដៃរបស់នាង។ ហើយវាបានជំរុញបុរសជនបទនេះឲ្យមកដល់ដើម្បីវាអាចស៊ីអាហារនេះបាន។ ដូចេ្នះហើយទើបខ្ញុំចាប់ដៃបុរសនោះ។ សូមស្បថនឹងអ្នកដែលជីវិតរបស់ខ្ញុំស្ថិតក្នុងដៃរបស់ទ្រង់ថា ពិតប្រាកដណាស់ ដៃរបស់ស្ហៃតននៅក្នុងដៃរបស់ខ្ញុំជាមួយនឹងដៃរបស់នាង”។
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 2017]
ហ៊ូហ្សៃហ្វះ رضي الله عنه បាននិយាយថា ពិតប្រាកដណាស់ នៅពេលពួកគាត់ចូលរួមទទួលទានអាហារជាមួយណាពី ﷺ ម្ដងៗ គឺពួកគាត់មិនទាន់ដាក់ដៃរបស់ពួកគាត់ក្នុងអាហារឡើយ ទាល់តែរ៉ស៊ូលុលឡោះចាប់ផ្ដើមមុនដោយដាក់ដៃរបស់លោកចាប់អាហារ។ មានពេលមួយនោះ ពួកយើងបានទទួលទានអាហារជាមួយលោក ស្រាប់តែមានកេ្មងស្រីម្នាក់បានមកដល់យ៉ាងលឿនហាក់ដូចជាត្រូវគេច្រាន។ នាងបានដាក់ដៃរបស់នាងក្នុងអាហារនោះ។ ពេលនោះ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ក៏បានចាប់ដៃរបស់នាង។ ក្រោយមក មកមានបុរសជនបទម្នាក់បានមកដល់យ៉ាងលឿន ដូចត្រូវគេរុញដែរ។ ណាពី ﷺ ក៏បានចាប់ដៃបុរសនោះទៀតមុននឹងដៃនោះប៉ះអាហារ ហើយលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ ស្ហៃតនវាអាចស៊ីអាហារបាននៅពេលណាដែលមនុស្សទទួលទានអាហារនោះដោយមិនបានរំលឹកនាមរបស់អល់ឡោះ(សូត្រ بسم الله) ហើយវាបានជំរុញកេ្មងស្រីនេះឲ្យមកដល់ដើម្បីវាអាចស៊ីអាហារនេះបាន។ ហេតុនេះហើយទើបខ្ញុំចាប់ដៃរបស់នាង។ ហើយវាបានជំរុញបុរសជនបទនេះឲ្យមកដល់ដើម្បីវាអាចស៊ីអាហារនេះបាន។ ដូចេ្នះហើយទើបខ្ញុំចាប់ដៃបុរសនោះ។ សូមស្បថនឹងអ្នកដែលអាយុជីវិតរបស់ខ្ញុំស្ថិតក្នុងដៃរបស់ទ្រង់! ពិតប្រាកដណាស់ ដៃរបស់ស្ហៃតននៅក្នុងដៃរបស់ខ្ញុំជាមួយនឹងដៃរបស់នាង។ ក្រោយមក លោកបានរំលឹកនាមអល់ឡោះ(សូត្រ بسم الله) ហើយក៏ទទួលទាន។