Hadith: खरोखर सैतान त्या अन्नाला हलाल मानतो ज्यावर अल्लाहचे नाव घेतलेले नाही, आणि खरंच सैतान या दासीद्वारे हे अन्न हलाल करू इच्छित होता,

عَنْ حُذَيْفَةَ رَضيَ اللهُ عنه قَالَ:
كُنَّا إِذَا حَضَرْنَا مَعَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ طَعَامًا لَمْ نَضَعْ أَيْدِيَنَا حَتَّى يَبْدَأَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَيَضَعَ يَدَهُ، وَإِنَّا حَضَرْنَا مَعَهُ مَرَّةً طَعَامًا، فَجَاءَتْ جَارِيَةٌ كَأَنَّهَا تُدْفَعُ، فَذَهَبَتْ لِتَضَعَ يَدَهَا فِي الطَّعَامِ، فَأَخَذَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِيَدِهَا، ثُمَّ جَاءَ أَعْرَابِيٌّ كَأَنَّمَا يُدْفَعُ فَأَخَذَ بِيَدِهِ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ الشَّيْطَانَ يَسْتَحِلُّ الطَّعَامَ أَنْ لَا يُذْكَرَ اسْمُ اللهِ عَلَيْهِ، وَإِنَّهُ جَاءَ بِهَذِهِ الْجَارِيَةِ لِيَسْتَحِلَّ بِهَا فَأَخَذْتُ بِيَدِهَا، فَجَاءَ بِهَذَا الْأَعْرَابِيِّ لِيَسْتَحِلَّ بِهِ فَأَخَذْتُ بِيَدِهِ، وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، إِنَّ يَدَهُ فِي يَدِي مَعَ يَدِهَا».
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم: 2017]

Translation Needs More Review.

हुजैफा रजिअल्लाहु अनहू यांच्याकडून हे वर्णन केले आहे, ते म्हणतात:
जेव्हा आम्ही पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) सोबत जेवायला बसायचो, तेव्हा त्यांनी हात पुढे केल्याशिवाय आम्ही आमचा हात पुढे करत नव्हतो. एकदा आम्ही त्यांच्यासोबत जेवायला बसलो तेव्हा एक दासी आली जणू तिला ढकलले जात आहे आणि तिने जेवायला हात पुढे केला, म्हणून रसूलल्लाहु अलैहि वसल्लम यांनी तिचा हात धरला. मग एक बेदूइन आला जणू त्याला ढकलले जात आहे, म्हणून त्यांनी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) तिचा हातही धरला. मग रसूलल्लाहु अलैहि वसल्लम म्हणाले: "खरोखर सैतान त्या अन्नाला हलाल मानतो ज्यावर अल्लाहचे नाव घेतलेले नाही, आणि खरंच सैतान या दासीद्वारे हे अन्न हलाल करू इच्छित होता, म्हणून मी तिचा हात धरला आणि तो या बदू (बहिणी) द्वारे हे अन्न हलाल करू इच्छित होता, म्हणून मी तिचा हात धरला. ज्याच्या हातात माझा जीव आहे त्याची शपथ! सैतानाचा हात माझ्या हातात आहे आणि या दासीचा हातही."
[صحيح] - [رواه مسلم] - [صحيح مسلم - 2017]

Explanation

हजरत हुजैफा (रजियत) सांगतात की जेव्हा जेव्हा आम्ही पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) सोबत जेवायला बसायचो, तेव्हा ते (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) हात पुढे करण्यापूर्वी आम्ही हात पुढे करत नव्हतो. एकदा जेव्हा आम्ही त्यांच्यासोबत जेवायला बसलो तेव्हा एक दासी आली, जणू काही तिला वेगाने ढकलले जात आहे, तिने अन्नाकडे हात पुढे करायला सुरुवात केली, तेव्हा रसूलल्लाहु अलैहि वसल्लम यांनी तिचा हात पकडला. मग एक बेदूइन आला, जणू काही त्याला ढकलले जात आहे, म्हणून तिने अन्नाला स्पर्श करण्यापूर्वी त्याने तिचा हात धरला. मग रसूलल्लाहु अलैहि वसल्लम म्हणाले: निःसंशयपणे, जर एखाद्या व्यक्तीने अल्लाहची आठवण न करता अन्न सुरू केले तर सैतान त्यावर नियंत्रण मिळवतो आणि निःसंशयपणे, सैतान या दासीद्वारे हे अन्न वैध बनवू इच्छित होता, म्हणून मी त्याचा हात धरला आणि या बदूद्वारे देखील हे अन्न वैध बनवू इच्छित होता, म्हणून मी त्याचा हात धरला. ज्याच्या हातात माझा जीव आहे त्याची शपथ! या गुलामाच्या हातासह सैतानाचा हात माझ्या हातात आहे. मग तू अल्लाह तआलाचे नाव घेतले आणि अन्न खाल्ले.

Benefits from the Hadith

1. रसूलल्लाह (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांच्याशी सहकाऱ्यांचे संबंध.
2. जेवणाच्या शिष्टाचारांपैकी एक म्हणजे धाकट्याने मोठा आणि अधिक सद्गुणी व्यक्ती जेवायला सुरुवात करेपर्यंत वाट पहावी.
3. सैतान काही निष्काळजी लोकांना स्वतःला आवडणाऱ्या गोष्टी करण्यास भाग पाडतो जेणेकरून तो त्याचे ध्येय साध्य करू शकेल आणि हेच या हदीसमध्ये आहे.
4. नववी म्हणाले: विद्वानांनी म्हटले: आणि बिस्मिल्लाह मोठ्याने म्हणणे श्रेयस्कर आहे जेणेकरून समोरच्या व्यक्तीला ते ऐकू येईल आणि त्याबद्दल सावध केले जाईल.
5. जर एखादी व्यक्ती जेवायला आली आणि तुम्हाला तो बिस्मिल्ला म्हणतांना ऐकू येत नसेल, तर तो बिस्मिल्ला म्हणत नाही तोपर्यंत तुम्ही त्याचा हात धरावा.
6. ज्ञान असलेल्या प्रत्येक व्यक्तीवर चुका बदलण्याची जबाबदारी आहे आणि ज्याच्याकडे शक्ती आहे अशा प्रत्येक व्यक्तीने स्वतःच्या हातांनी चुका बदलल्या पाहिजेत.
7. ही हदीस रसूलल्लाह (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांच्या पैगंबरत्वाच्या लक्षणांपैकी एक आहे, जिथे अल्लाहने त्यांना या कथेत काय घडले ते सांगितले.
8. जर अल्लाहचे नाव लिहिले नसेल तरच सैतान श्रद्धावानांच्या अन्नावर ताबा मिळवू शकतो.
9. इस्लाममध्ये लोकांना खाण्यापिण्याचे शिष्टाचार शिकवणे मुस्तहब आहे.
10. श्रोत्याच्या नजरेत ते निश्चित व्हावे म्हणून शपथ घेणे श्रेयस्कर आहे.
11. अन-नववी म्हणाले: पाणी, दूध, मध, रस्सा, औषध आणि इतर सर्व पेयांवर बिस्मिल्लाह म्हणणे हे अन्नावर बिस्मिल्लाह म्हणण्यासारखेच आहे.
12. नववी म्हणाले: आणि जर कोणी जेवणाच्या सुरुवातीला जाणूनबुजून, चुकून, अज्ञानामुळे, जबरदस्तीने किंवा इतर कोणत्याही कारणास्तव बिस्मिल्लाह म्हणणे वगळले आणि नंतर जेवणादरम्यान ते आठवले, तर बिस्मिल्लाह म्हणणे आणि "बिस्मिल्लाह अव्ल्लाहु वा आखिर्हू" म्हणणे श्रेयस्कर आहे; कारण रसूलल्लाह (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) म्हणाले: "जेव्हा तुमच्यापैकी कोणी अन्न खातो तेव्हा त्याने अल्लाहचे नाव घ्यावे आणि जर तो जेवणाच्या सुरुवातीला अल्लाहची आठवण न आल्याने ते विसरला तर त्याने "बिस्मिल्लाहि अव्ल्लाहु वा आखिर्हू" म्हणावे." अबू दाऊद आणि तिर्मिधी यांनी सांगितले.