ჰადისი: არ დასაჯოთ ალლაჰის სასჯელით

عَنْ عِكْرِمَةَ:
أَنَّ عَلِيًّا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ حَرَّقَ قَوْمًا، فَبَلَغَ ابْنَ عَبَّاسٍ فَقَالَ: لَوْ كُنْتُ أَنَا لَمْ أُحَرِّقْهُمْ لِأَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «لاَ تُعَذِّبُوا بِعَذَابِ اللَّهِ»، وَلَقَتَلْتُهُمْ كَمَا قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ بَدَّلَ دِينَهُ فَاقْتُلُوهُ».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 3017]

'იქრიმა გადმოსცემს:
რომ 'ალიმ (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) დაწვა ხალხი, ეს ამბავი როცა გაიგო იბნ აბბასმა თქვა: მე რომ ვყოფილიყავ მის ნაცვლად არ დავწვავდი მათ, რადგან შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა: «არ დასაჯოთ ალლაჰის სასჯელით», არამედ დავხოცავდი მათ, როგორც თქვა შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას): «ვინც შეიცვლის რჯულს, მოკალით».
-

განმარტება

'ალი იბნ აბუ ტალიბმა (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადაწყვიტა (იჯთიჰადით) და ვინც ისლამს განუდგა და ზურგი აქცია, ის წარმართები ცეცხლით დაწვა, ამ ამბავმა აბდულლაჰ იბნ აბბასთან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) მიაღწია, და ის ამ ხალხის სიკვდილით დასჯას დაეთანხმა, მაგრამ არ მოიწონა მათი ცეცხლის სასჯელით დაწვა. და თქვა: მე რომ მის ნაცვლად ვყოფილიყავი, მათ ცეცხლით არ დავწვავდი; რადგან შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) განმარტა, რომ ცეცხლით მხოლოდ ალლაჰი სჯის, არამედ მათი დახოცვა საკმარისი იქნებოდა, როგორც თქვა ეს შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას): ვინც ისლამს ზურგი აქცია, რჯული შეიცვალა და სხვა რჯულზე გადავიდა, მოკალით.

ჰადისის სარგებლობიდან

1. სწავლულთა ერთსულოვანი აზრით ისლამს ზურგშექცეული განდგომილის სიკვდილით დასჯა სავალდებულოა, ეს ყველაფერი უნდა მოხდეს წესების დაცვით, ამის უფლება მხოლოდ იმამს და მმართველს აქვთ.
2. მისი სიტყვები: "ვინც შეიცვლის რჯულს, მოკალით", ანუ: ვინც ისლამს ზურგი აქცია: ეს არის ზოგადი დადგენილება, როგორც მამაკაცებისთვის, ასევე ქალებისთვის.
3. განდგომილის საქციელი არ მტკიცდება მისი უარყოფით, მას მოუწოდებენ ისლამისკენ დაბრუნებისკენ და თუ არ მიიღებს ისლამს სიკვდილით იქნება დასჯილი.
4. ჰადისში მოცემულია მკაცრი აკრძალვა ცეცხლით წამებაზე, ცეცხლით სასჯელაღსრულება დაუშვებელია.
5. იბნ აბბასის (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) მადლიანობა, მისი ფართო შემეცნება და შუამავლის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ჰადისების მიხვედრა.
6. ამ ჰადისში არის მოცემული განსხვავებული აზრის დაგმობის ეთიკა.