عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ رَضيَ اللهُ عنهما:
سَأَلَ رَجُلٌ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَهُوَ عَلَى المِنْبَرِ، مَا تَرَى فِي صَلاَةِ اللَّيْلِ، قَالَ: «مَثْنَى مَثْنَى، فَإِذَا خَشِيَ الصُّبْحَ صَلَّى وَاحِدَةً، فَأَوْتَرَتْ لَهُ مَا صَلَّى» وَإِنَّهُ كَانَ يَقُولُ: «اجْعَلُوا آخِرَ صَلاَتِكُمْ وِتْرًا» فَإِنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَمَرَ بِهِ.
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 472]
المزيــد ...
გადმოცემულია აბდულლაჰ იბნ უმარისგან (ალლაჰი იყოს მათით კმაყოფილი), რომელმაც თქვა:
ალლაჰის შუამავალს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მინბარზე ყოფნის დროს ერთი პიროვნება შეეკითხა, რას გვეტყვი ღამის ლოცვაზე, მან თქვა: «(ის სრულდება) ორ-ორი, ორ-ორი (რაქათით), თუ შიშობს რომ შემოათენდება, მაშინ ბოლო ერთი რაქათი ვითრით დაასრულოს». ასევე ის ამბობდა: «(ღამით) თქვენი უკანასკნელი ლოცვა ვითრი იყოს», შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ასე ბრძანა.
[სანდო (საჰიჰ)] - [შეთანხმებული] - [საჰიჰ ალ-ბუხარი - 472]
ერთი პიროვნება შუამავალს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) შეეკითხა მაშინ, როცა ის მინბარზე იყო და ქადაგებდა: ო, ალლაჰის შუამავალო, როგორ ვილოცოთ ღამის ლოცვა (თაჰაჯჯუდი)? შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა: ილოცე და ყოველ ორ რაქათზე მიესალმე, თუ შიშობ რომ შემოგათენდება, მაშინ ილოცე ერთი რაქათი და ეს შენი ვითრი იქნება იმის, რაც მანამდე ილოცე, შუამავალი (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ყოველთვის ურჩევდა, რომ ღამეში ბოლო ლოცვა ვითრი ყოფილიყო.