عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِيمَا يَرْوِي عَنْ رَبِّهِ تَبَارَكَ وَتَعَالَى، قَالَ:
«إنَّ اللهَ كَتَبَ الحَسَنَاتِ وَالسَّيِّئَاتِ، ثُمَّ بَيَّنَ ذَلِكَ، فَمَنْ هَمَّ بِحَسَنَةٍ فَلَمْ يَعْمَلْهَا؛ كَتَبَهَا اللهُ عِنْدَهُ حَسَنَةً كَامِلَةً، وَإِنْ هَمَّ بِهَا فَعَمِلَهَا؛ كَتَبَهَا اللهُ عِنْدَهُ عَشْرَ حَسَنَاتٍ إلَى سَبْعِمِائَةِ ضِعْفٍ إلَى أَضْعَافٍ كَثِيرَةٍ، وَإِنْ هَمَّ بِسَيِّئَةٍ فَلَمْ يَعْمَلْهَا؛ كَتَبَهَا اللهُ عِنْدَهُ حَسَنَةً كَامِلَةً، وَإِنْ هَمَّ بِهَا فَعَمِلَهَا؛ كَتَبَهَا اللهُ سَيِّئَةً وَاحِدَةً».
[صحيح] - [رواه البخاري ومسلم في صحيحيهما بهذه الحروف] - [الأربعون النووية: 37]
المزيــد ...
**“ਇਬਨ ਅਬਾਸ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁਮਾ ਤੋਂ, ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤਬਾਰਕ ਵ ਤੇ ਅਲੈਹਿ ਤੋਂ ਸੁਣਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ:”**
“ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਭਲਾਈਆਂ ਅਤੇ ਬੁਰਾਈਆਂ ਲਿਖ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ, ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ। ਜਿਸਨੇ ਕਿਸੇ ਭਲਾਈ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾਇਆ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਅੱਲਾਹ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਭਲਾਈ ਵਜੋਂ ਲਿਖਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਜਿਸਨੇ ਉਸ ਭਲਾਈ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਕੀਤਾ, ਅੱਲਾਹ ਉਸ ਨੂੰ ਦੱਸ ਤੋਂ ਸੱਤ ਸੌ ਗੁਣਾ ਤੱਕ ਭਲਾਈਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਲਿਖਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਜਿਸਨੇ ਕਿਸੇ ਬੁਰਾਈ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾਇਆ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਅੱਲਾਹ ਉਸ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਭਲਾਈ ਵਜੋਂ ਲਿਖਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਜਿਸਨੇ ਉਸ ਬੁਰਾਈ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਕੀਤਾ, ਅੱਲਾਹ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਬੁਰਾਈ ਵਜੋਂ ਲਿਖਦੇ ਹਨ।”
[صحيح] - [رواه البخاري ومسلم في صحيحيهما بهذه الحروف] - [الأربعون النووية - 37]
ਪੈਗ਼ੰਬਰ ਮੁਹੰਮਦ ﷺ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਨੇਕੀਆਂ ਅਤੇ ਬੁਰਾਈਆਂ (ਤਕਦੀਰ ਵਿੱਚ) ਲਿਖ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਫੇਰ ਦੋ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਫਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲਿਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ:
ਜਿਸ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੋਈ ਨੇਕੀ ਕਰਨ ਦਾ ਪੱਕਾ ਇਰਾਦਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ, ਤਾਂ ਵੀ ਉਸ ਲਈ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਨੇਕੀ ਲਿਖ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਉਹ ਉਸ ਨੇਕੀ ਨੂੰ ਕਰ ਲਵੇ, ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਦਸ ਗੁਣਾ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸੱਤ ਸੌ ਗੁਣਾ, ਸਗੋਂ ਉਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਨੇਕੀਆਂ ਲਿਖ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਨੇਕੀਆਂ ਦਾ ਇਹ ਵਾਧਾ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਇਖਲਾਸ (ਸੱਚੀ ਨਿਸ਼ਠਾ), ਅਤੇ ਉਸ ਕੰਮ ਤੋਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਲਾਭ ਦੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਇਸਦੇ ਉਲਟ ਜਿਸ ਕਿਸੇ ਨੇ ਬੁਰਾਈ ਕਰਨ ਦਾ ਪੱਕਾ ਇਰਾਦਾ ਕੀਤਾ ਲੇਕਿਨ ਉਸ ਬੁਰਾਈ ਨੂੰ ਅੱਲਾਹ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਨੇਕੀ ਲਿਖੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਜੇਕਰ ਉਸਨੇ ਬੁਰਾਈ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ (ਉਤਸੁਕਤਾ) ਨਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਤ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਸ ਬੁਰਾਈ ਨੂੰ ਛੱਡਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਬੁਰਾਈ ਦੇ ਸਾਧਨਾ ਨੂੰ ਵੀ ਹੱਥ ਨਾ ਲਗਾਇਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਲਿਖਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਜੇਕਰ ਉਸ ਵਿੱਚ ਬੁਰਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਤਾਕਤ (ਸਮਰੱਥਾ) ਨਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਸ ਨੂੰ ਛੱਡਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੀ ਨੀਅਤ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲਿਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਜੇ ਕਿਤੇ ਉਹ ਬੁਰਾਈ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਹੀ ਬੁਰਾਈ ਲਿਖੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।