Hadith: “ਇਸਨੂੰ ਛੱਡੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਗੰਦੀ ਹੈ।”

عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ:
كُنَّا فِي غَزَاةٍ فَكَسَعَ رَجُلٌ مِنَ المُهَاجِرِينَ رَجُلًا مِنَ الأَنْصَارِ، فَقَالَ الأَنْصَارِيُّ: يَا لَلْأَنْصَارِ، وَقَالَ المُهَاجِرِيُّ: يَا لَلْمُهَاجِرِينَ، فَسَمَّعَهَا اللَّهُ رَسُولَهُ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «مَا هَذَا؟» فَقَالُوا: كَسَعَ رَجُلٌ مِنَ المُهَاجِرِينَ رَجُلًا مِنَ الأَنْصَارِ، فَقَالَ الأَنْصَارِيُّ: يَا لَلْأَنْصَارِ، وَقَالَ المُهَاجِرِيُّ: يَا لَلْمُهَاجِرِينَ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «دَعُوهَا فَإِنَّهَا مُنْتِنَةٌ» قَالَ جَابِرٌ: وَكَانَتِ الأَنْصَارُ حِينَ قَدِمَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَكْثَرَ، ثُمَّ كَثُرَ المُهَاجِرُونَ بَعْدُ، فَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أُبَيٍّ: أَوَقَدْ فَعَلُوا، وَاللَّهِ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى المَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الأَعَزُّ مِنْهَا الأَذَلَّ، فَقَالَ عُمَرُ بْنُ الخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ: دَعْنِي يَا رَسُولَ اللَّهِ أَضْرِبُ عُنُقَ هَذَا المُنَافِقِ، قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «دَعْهُ، لاَ يَتَحَدَّثُ النَّاسُ أَنَّ مُحَمَّدًا يَقْتُلُ أَصْحَابَهُ».
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري: 4907]

Translation Needs More Review.

ਜਾਬਿਰ ਬਿਨ ਅਬਦੁੱਲਾਹ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅੰਹੁਮਾ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ —
ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਇੱਕ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ ਨੇ ਅਨਸਾਰ ਦੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ। ਅਨਸਾਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਹੇ ਅਨਸਾਰ!” ਅਤੇ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਹੇ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ!”ਇਹ ਗੱਲ ਅੱਲ੍ਹਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਰਸੂਲ ﷺ ਤੱਕ ਸੁਣਾਈ। ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ: “ਇਹ ਕੀ ਹੈ?” ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇੱਕ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ ਨੇ ਇੱਕ ਅਨਸਾਰੀ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ, ਅਤੇ ਅਨਸਾਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਹੇ ਅਨਸਾਰ!”, ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਹੇ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ!”ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: “ਇਸਨੂੰ ਛੱਡੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਗੰਦੀ ਹੈ।” ਜਾਬਿਰ ਰਿਵਾਇਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜਦੋਂ ਨਬੀ ﷺ ਮੁਦੀਨਾ ਆਏ, ਅਨਸਾਰ ਸਬ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਨ, ਫਿਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਏ।ਅਬਦੁੱਲਾਹ ਬਿਨ ਉਬੈ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ: “ਕੀ ਉਹ ਇਹ ਕੀਤਾ? ਕਸਮ ਸੱਚੀ, ਜੇ ਅਸੀਂ ਮੁਦੀਨਾ ਵਾਪਸ ਗਏ, ਤਾਂ ਵਧੀਆ ਬਲਾਤਮਿਕ ਉਸ ਨੂੰ ਨਿਕਾਲ ਦੇਵੇਗਾ।”ਉਮਰ ਬਿਨ ਖ਼ਤਾਬ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ: “ਮੈਨੂੰ ਆਗਿਆ ਦਿਓ, ਹੇ ਰਸੂਲੁ ਅੱਲ੍ਹਾ, ਮੈਂ ਇਸ ਮੁਨਾਫ਼ਿਕ ਦਾ ਗਲਾ ਕੱਟ ਦਾਂ।”ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: “ਛੱਡੋ, ਲੋਕ ਇਹ ਨਾ ਕਹਿਣ ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ﷺ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਦੇ ਹਨ।”
[صحيح] - [متفق عليه] - [صحيح البخاري - 4907]

Explanation

ਨਬੀ ﷺ ਇੱਕ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਸਫ਼ਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰਾਂ ਅਤੇ ਅਨਸਾਰ ਦੇ ਸਾਥੀ ਸਨ। ਉਸ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਨਸਾਰੀ ਦੇ ਪਿੱਠ ਤੇ ਵਾਰ ਕੀਤਾ। ਅਨਸਾਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਬਚਾਓ, ਹੇ ਅਨਸਾਰ!” ਅਤੇ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਬਚਾਓ, ਹੇ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ!”ਇਹ ਗੱਲ ਨਬੀ ﷺ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੀ। ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ: “ਇਹ ਕੀ ਹੈ?” ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ: “ਇੱਕ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਨਸਾਰੀ ਦੇ ਪਿੱਠ ਤੇ ਵਾਰ ਕੀਤਾ। ਅਨਸਾਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ: ‘ਬਚਾਓ, ਹੇ ਅਨਸਾਰ!’ ਅਤੇ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ ਨੇ ਕਿਹਾ: ‘ਬਚਾਓ, ਹੇ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ!’” ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: “ਇਸ ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਦੀ ਆਦਤ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿਓ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬੇਹੱਦ ਨਫ਼ਰਤਾਂ, ਘਟੀਆ ਅਤੇ ਹਾਨਿਕਾਰਕ ਹੈ। ਇਹ ਆਦਤ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਉਸ ਦਾ ਵਿਰੋਧੀ ਹਰਾ ਦੇਵੇ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਫਿਰ ਅੰਨਿਆ ਜਾਂ ਨਿਆਯੀ ਨੂੰ ਬਿਨਾ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਇਹ ਅਹੰਕਾਰ ਅਤੇ ਗਲਤ ਤਰਫ਼ਦਾਰੀ ਹੈ।” ਜਾਬਿਰ ਰਿਵਾਇਤ ਕਰਦੇ ਹਨ: “ਜਦੋਂ ਨਬੀ ﷺ ਮੁਦੀਨਾ ਆਏ, ਤਾਂ ਅਨਸਾਰ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਨ; ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਜ਼ਿਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋ ਗਏ।” ਮੁਨਾਫ਼ਿਕੀਅਤ ਦੇ ਸਿਰ, ਅਬਦੁੱਲਾਹ ਬਿਨ ਉਬੈ ਬਿਨ ਸਲੂਲ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਕੀ ਗੱਲ ਇਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਹੈ?! ਕਸਮ ਸੱਚੀ, ਜੇ ਅਸੀਂ ਮੁਦੀਨਾ ਵਾਪਸ ਗਏ, ਤਾਂ ਵਧੀਆ—ਜਿਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਮੈਂ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ—ਨਿਕਾਲ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਨੀਚੇ—ਜਿਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਨਬੀ ﷺ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਥੀ—ਨਿਕਾਲੇ ਜਾਣਗੇ।” ਉਮਰ ਬਿਨ ਖਤਾਬ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਛੱਡੋ ਮੈਨੂੰ, ਹੇ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ! ਮੈਂ ਇਸ ਮੁਨਾਫਿਕ ਦਾ ਗਲਾ ਕੱਟ ਦਾਂ।"ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਛੱਡੋ, ਲੋਕ ਇਹ ਨਾ ਕਹਿਣ ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ، ਭਾਵੇਂ ਬਾਹਰੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਵੇ।"

Benefits from the Hadith

1. ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਦੀਆਂ ਨਿੰਦੇਯੋਗ ਆਦਤਾਂ ਅਤੇ ਰਿਵਾਇਤਾਂ ਤੋਂ, ਚਾਹੇ ਬੋਲ ਕੇ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਕਰ ਕੇ, ਮਨਾਹੀ ਹੈ। ਇਸਲਾਮ ਆਇਆ ਹੈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਭਲਾਈ ਵਾਲੀ ਰਾਹ ਦਿਖਾਉਣ ਲਈ।
2. ਗਲਤ ਪੱਖਪਾਤ ਤੋਂ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਬਿਲਕੁਲ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿਸ ਨੂੰ ਗੰਦਾ ਅਤੇ ਨਫ਼ਰਤਾਂਕਾਰੀ ਸਮਝਿਆ ਜਾਵੇ।
3. ਸਭ ਕੁਝ, ਜੋ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਅਤੇ ਨਫ਼ਰਤ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਤੋਂ ਮਨਾਹੀ ਹੈ।
4. ਨਵਾਵੀ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਇਸਨੂੰ “ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਦੀ ਦਾਅਵੀ” ਕਿਹਾ, ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਨ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਵਿੱਚ ਕਬੀਲਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਦੁਨਿਆਈ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨਾ ਆਮ ਸੀ, ਅਤੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਹੱਕ ਕਬੀਲੇ ਅਤੇ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਨਜ਼ਰਿਏ ਨਾਲ ਲੈਂਦੇ ਸਨ। ਇਸਲਾਮ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਰੱਦ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਅਨ ਦੇ ਫ਼ੈਸਲਿਆਂ ਨਾਲ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੰਨ੍ਹਿਆ। ਜੇ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਉੱਤੇ ਹੱਦ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕਾਨੂੰਨੀ ਜੱਜ ਉਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਹਲਫ਼ੀ ਅਨੁਸਾਰ ਉਸ ਨੂੰ ਹੱਕਦਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸਲਾਮੀ ਨਿਯਮਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿਰਧਾਰਤ ਹੈ।
5. ਸੰਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਮਦਦ ਉਸ ਦੇ ਕਬੀਲੇ ਦੇ ਹੋਣ ਕਾਰਨ, ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਹਿਲੀਅਤ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਗਲਤ ਹੈ; ਇਸ ਲਈ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬੀਲੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ। ਪਰ ਸੱਚਾਈ ਦੀ ਮਦਦ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਮੌਮਿਨ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ, ਚਾਹੇ ਉਹ ਉਸਦੇ ਕਬੀਲੇ ਤੋਂ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਨਾ ਹੋਵੇ।
6. ਮੁਨਾਫ਼ਿਕਾਂ ਦੀ ਆਦਤ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਜ਼ਬਾਨ ਨਾਲ ਬੇਹੱਦ ਬਦਸਲੂਕੀ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਨਬੀ ﷺ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਥੀਆਂ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁਮਾ ਉੱਤੇ ਬੇਹੱਦ ਨਿਰਾਥਰਤਾ ਦਿਖਾਉਂਦੇ।
7. ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਖ਼ਾਸੀਅਤ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਬਹੁਦਰ ਅਤੇ ਸਬਰਵਾਨ ਸਨ, ਅਤੇ ਮੁਨਾਫਿਕਾਂ ਦੀ ਤਕਲੀਫ਼ਾਂ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਹ ਸਬਰ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਧੀਰਜ ਬਣਾਈ ਰੱਖਦੇ।
8. ਹਰ ਉਸ ਕੰਮ ਤੋਂ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕੇ। ਇਸ ਲਈ ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਮੁਨਾਫ਼ਿਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਕਿ ਲੋਕ ਨਾ ਕਹਿਣ ਕਿ ਮੁਹੰਮਦ ﷺ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਦੇ ਹਨ।