عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ اليَمَانِ رَضيَ اللهُ عنه:
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَنَامَ وَضَعَ يَدَهُ تَحْتَ رَأْسِهِ، ثُمَّ قَالَ: «اللَّهُمَّ قِنِي عَذَابَكَ يَوْمَ تَجْمَعُ أَوْ تَبْعَثُ عِبَادَكَ».
[صحيح] - [رواه الترمذي] - [سنن الترمذي: 3398]
المزيــد ...
ჰუზაიფა იბნ ალ-იამაანი გადმოსცემს (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი):
«ალლაჰის მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) როდესაც დაძინებას აპირებდა, თავის ხელს თავქვეშ იდებდა და შემდეგ ამბობდა: «ო, ალლაჰ! დამიცავი შენი სასჯელისგან იმ დღეს, როდესაც შეკრებ ან აღადგენ შენს მონებს».
[სანდო (საჰიჰ)] - [გადმოსცა ალ-თირმიზიმ - გადმოსცა აბუ დაუდმა - გადმოსცა აჰმადმა] - [სუნან ალ-თირმიზი - 3398]
ალლაჰის მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას), როდესაც ძილისთვის დაწვებოდა, თავის მარჯვენა ხელს ბალიშივით იყენებდა და თავის მარჯვენა ლოყას მასზე დებდა, შემდეგ ამბობდა: «ო, ალლაჰ», ჩემო ღმერთო დამიცავი – «შენი სასჯელისა» და დასჯისგან «იმ დღეს, როცა შეკრებ ან აღადგენ შენს მონებს» საბოლოო ანგარიშისთვის, აღდგომის დღეს.