Hadis: «Hiç kimse, bir başkasına fâsık veya kâfir demesin. Şayet itham altında bırakılan kişide bu sıfatlar yoksa, o söz onu söyleyene döner.»

عَنْ أَبِي ذَرٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ:

«لاَ يَرْمِي رَجُلٌ رَجُلًا بِالفُسُوقِ، وَلاَ يَرْمِيهِ بِالكُفْرِ، إِلَّا ارْتَدَّتْ عَلَيْهِ، إِنْ لَمْ يَكُنْ صَاحِبُهُ كَذَلِكَ».
[صحيح] - [متفق عليه]

Ebû Zer -radıyallahu anh-'dan rivayet edildiğine göre o, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'i şöyle buyururken işitmiştir: «Hiç kimse, bir başkasına fâsık veya kâfir demesin. Şayet itham altında bırakılan kişide bu sıfatlar yoksa, o söz onu söyleyene döner.»
Sahih Hadis - Buhârî rivayet etmiştir.

Şerh

Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- bir kişinin arkadaşına ey fâsık ya da ey kafîr demesini haram kılmıştır. Çünkü o arkadaşı öyle değilse, bu söz sahibine geri döner. Tenvîr Şerhul-Câmiu's-Sağîr (9/276), İbn Useymin Riyazu's-Sâlihîn Şerhi (6/221), Abdulkerim el-Hudayr Muvatta Şerhi Elektronik Nüsha.