หะดีษ: ศาสนาของผู้ศรัทธาคนหนึ่งจะยังคงอยู่ในสภาพที่ปลอดภัย ตราบใดที่เขามิได้คร่าชีวิตผู้อื่นโดยปราศจากความชอบธรรม

عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«لَنْ يَزَالَ المُؤْمِنُ فِي فُسْحَةٍ مِنْ دِينِهِ، مَا لَمْ يُصِبْ دَمًا حَرَامًا».
[صحيح] - [رواه البخاري] - [صحيح البخاري: 6862]

จากอิบนุอุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา กล่าวว่า: ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า:
"ศาสนาของผู้ศรัทธาคนหนึ่งจะยังคงอยู่ในสภาพที่ปลอดภัย ตราบใดที่เขามิได้คร่าชีวิตผู้อื่นโดยปราศจากความชอบธรรม"
[เศาะฮีห์] - [รายงานโดย อัลบุคอรีย์] - [เศาะฮีห์อัลบุคอรีย์ - 6862]

คำอธิบาย​

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม บอกว่าผู้ศรัทธายังคงอยู่ในความดีมากมาย และหวังว่าจะได้รับความเมตตา การยกโทษ และการอภัยโทษจากพระเจ้า จนกระทั่งเขาได้ฆ่ามนุษย์ที่ต้องห้าม การกระทำจากการงานทั้งหลายของเขาก็สูญเปล่า เพราะมันไม่พอในการลบล้างการฆาตกรรมนั้นและบาปอันใหญ่หลวงของมัน

บทเรียนที่ได้รับจากฮะดีษ

1. การฆ่าโดยไม่เป็นธรรมและการฆ่าโดยเจตนาเป็นบาปอันยิ่งใหญ่ เพราะมันนำผู้ศรัทธาออกจากความกว้างขวางในศาสนาไปสู่ความคับแคบ
2. เลือดต้องห้ามมีสี่ประเภท: 1- เลือดของชาวมุสลิมซึ่งเป็นเลือดที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 2- เลือดของผู้ที่ไม่ใช่มุสลิมซึ่งเป็นชาวยิวและชาวคริสต์อที่อาศัยอยู่ในดินแดนอิสลาม โดยจ่ายญิซยะห์(ส่วย) และยอมรับในอิทธิพลของคำวินิจฉัยในศาสนาอิสลามที่มีต่อพวกเขา 3- เลือดของผู้ที่มีสัญญาสงบศึกคือผู้ปฏิเสธศรัทธาที่อาศัยอยู่ในดินแดนของพวกเขา ซึ่งระหว่างเรากับพวกเขามีสัญญาสงบศึก ที่ทั้งสองฝ่ายจะไม่ทำสงครามกันและกัน 4- เลือดของผู้ที่ได้รับการขอความปลอดภัยคือผู้ปฏิเสธศรัทธาที่เป็นฝ่ายสงคราม ซึ่งระหว่างเรากับเขาไม่มีพันธะหรือสัญญาใด ๆ แต่เขาได้รับการขอความปลอดภัยในระยะเวลาที่กำหนด เพื่อเข้ามายังดินแดนของชาวมุสลิม โดยได้รับอนุญาตจากผู้ปกครองหรือผู้ที่ได้รับมอบหมายจากผู้ปกครอง